۱۷
بهمن
«تناثر» به معنای پراکنده شدن و از بین رفتن و «نجوم» به معنای ستارگان
است. در سال پایانی غیبت صغری و آغاز غیب کبری، ستارگان فروزان بسیاری در
آسمان علم و دانش و تقوا، افول کرده، چهره در نقاب خاک بردند.
مرحوم کلینی صاحب کتاب شریف الکافی علی بن بابویه قمی و سمری آخرین
سفیر حضرت حجّت علیه السلام از جمله کسانی هستند که در سال 329 هجری دار فانی
را وداع گفتند. این سال، به جهت کثرت در گذشت دانشمندان شیعی، به «سنه
تناثر النجوم» شهرت یافت.
پی نوشت ها:
[1] رجال ابن داوود، ص 341.
[2] بحارالانوار، ج 58، ص 233.
