قرآن کلام نورانی

قرآن کلام نورانی

قرآن کلام نورانی
طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی

شرایط سیاسی زمان امام حسن عسکری علیه السلام

امام علی علیه السلام فرمودند :

امام حسین علیه السلام فرمودند :

پیش داوری

ویژگی های دوران امامت امام هادی علیه السلام

امام هادی علیه السلام

مثلث عشق

لباس بدن نما

علم بهتر است یا ثروت؟!

آقای عباسی چرا از رهبر انتقاد نمی کنید؟

سؤالهای شب اول قبر

اسرار نام های حضرت فاطمه (س)

حکم شوخی با نامحرم چیست؟

نظر رهبر معظم انقلاب راجع به عید نوروز

نوروز

پیامبر و اهل بیت ایشان عالی ترین سرمشق اخلاقی برای دنیای بشریت هستند

تقویم دسکتابی شمیم یار 1393

زیارت جامعه کبیره

قرار نهاوند منشاوی سوره آل عمران آیه 8

تغییر جنسیّت‌ ناراضیان جنسی

کلیپی زیبا از خدام حرم امام حسین علیه السلام

کلیپی زیبا از پسر 3 ساله - حافظ کل قرآن

تلاوت استاد سعید طوسی در سنین نوجوانی...

حوادث 11 سپتامبر در قرآن

جملات زیبا چارلی چاپلین به دخترش

آیا خانه و ماشین ولوازم مورد نیاز انسان یا خانواده خمس دارد؟

خاطره ای از سردار شهید حاج محمد ابراهیم همت

نظر مراجع نسبت به موسیقی درمانی برای افسردگی و غیره ...

دعای امیر المؤمنین با صدای سماواتی در مسجد کوفه

آیا پس انداز حقوق ماهیانه خمس دارد؟

آخرین نظرات
نویسندگان

۹۲ مطلب با موضوع «دانشنامه مهدویت» ثبت شده است

۱۱
فروردين

«میکائیل» یکی از فرشتگان مقرّب الهی است که طبق روایات اسلامی هنگام ظهور حضرت حجّت (عج) در کنار سپاه ایشان خواهد بود. («المجالس السّنیّه»، ج 5، ص 710)

  • علی اکبر هدایتیان
۱۱
فروردين

نشانه‏ های ظهور گوناگون است و بر شمردن همه این اقسام، نه چندان مفید است و نه لازم؛ چه آنکه بسیاری از آنها، نشانه‏ های قطعی ظهور نمی‏ باشد. افزون بر این، از نظر سند و محتوا نیز دارای اشکال است و درستی و نادرستی آنها، خیلی روشن نیست. از این رو در تقسیم نشانه‏ ها تنها به موارد ذیل بسنده می‏گردد:
یک . نشانه‏ های حتمی و غیر حتمی
در میان نشانه‏ های ظهور، شماری از آنها به روشنی به عنوان «علایم حتمی ظهور» یاد شده است. منظور از «نشانه‏ های حتمی» - در مقابل نشانه‏ های غیر حتمی - آن است که پدیدار شدن آنها - بدون هیچ قید و شرطی - قطعی و الزامی خواهد بود؛ به گونه‏ای که تا آنها واقع نگردد، حضرت مهدی‏ علیه السلام ظهور نخواهد کرد. البته باید توجه نمود که حتمی و یا مسلم و قطعی بودن وقوع این نشانه‏ ها، به این معنا نیست که پدید نیامدن آنها، محال است؛ بلکه به حسب فراهم بودن شرایط و مقتضیات و نبودن باز دارنده‏ ها، پدید آمدن آنها - اگر خداوند اراده کند - قطعی خواهد بود.
از روایات فراوانی که در میان آنها روایات صحیح نیز وجود دارد حتمی بودن نشانه‏ های پنج گانه ذیل استفاده می‏شود: خروج سفیانی، قیام یمانی، صیحه آسمانی، قتل نفس زکیّه و خسف در بیداء.
امام صادق‏ علیه السلام می‏فرماید: «پنج امر قبل از قیام قائم از نشانه‏ ها است: صیحه و سفیانی و خسف در بیداء و خروج یمانی و قتل نفس زکیّه». [1] .
در پاره‏ای روایات از حتمی بودن آن نشانه ‏ها، چنین تعبیر شده است: امام صادق‏ علیه السلام فرمود: «امور حتمی که قبل از قیام قائم به ناگزیر خواهد بود [عبارت است از:] خروج سفیانی، خسف در بیداء، قتل نفس زکیّه و منادی که از آسمان ندا سر خواهد داد». [2] .
در برابر نشانه‏ های حتمی، نشانه‏ های غیر حتمی قرار دارد؛ یعنی، مقید و مشروط به اموری است که در صورت تحقق آنها، به عنوان نشانه پدید می‏آید. به عبارت دیگر نشانه‏های غیر حتمی شاید پدید آید و شاید پدید نیاید و امام زمان‏ عجل الله فرجه ظهور کند. پاره‏ای از نشانه‏ هایی که به حتمی بودن آنها تصریح نشده، از این قرار است:
1. مرگ و میرها، زلزله‏ ها و جنگ‏ها و آشوب‏ های فراگیر
2. خسوف و کسوف نابه‏ هنگام
3. بارش باران‏ های فراوان و...
دو . نشانه‏ های متصل‏ به ظهور و غیر متصل به ظهور
بر اساس روایاتی چند، شماری از نشانه‏ های ظهور، متصل به آن خواهد بود؛ به گونه‏ای که بین آنها و ظهور حضرت مهدی‏ علیه السلام فاصله زیادی نباشد. البته اینکه فاصله آن نشانه‏ ها تا ظهور چه مدت و یا چند روز است، به طور دقیق روشن نیست؛ ولی قدر مسلم آن است که فاصله زیاد نیست و احتمالاً، مجموعه نشانه‏ های متصل به ظهور، در همان سال ظهور، یا سال پیش‏ازآن، رخ می‏ دهد. براین‏ اساس تردیدی نیست که شماری از نشانه‏ های ظهور، نزدیک ظهور و متصل به آن واقع می‏ شود. در مقابل نشانه‏ های غیرمتصل است که در طول تاریخ در دوران غیبت کبری، اتفاق افتاده و خواهد افتاد.
سه . نشانه‏ های غیر عادی
تحقق نشانه‏ های ظهور - همچون واقع شدن سایر پدیده‏ ها - به روال طبیعی و عادی است؛ ولی پیشگویی برخی از آنها، به گونه‏ای در روایات بازتاب یافته که به نظر می‏رسد، واقع شدن آنها به طور عادی، غیرممکن می ‏نماید و تحقق آنها به صورت غیرطبیعی در چهار چوب معجزه خواهد بود؛ مثلاً طلوع خورشید از مغرب و صیحه آسمانی، اگر همان معنای ظاهری آنها مراد باشد، باید به گونه معجزه رخ دهد؛ زیرا پدیدار شدن چنین اموری، عادتاً ممکن نیست. البته شاید بعضی از این نشانه‏ ها، معنای کنایی و رمزی داشته باشد و به رخدادهایی اشاره کند که پیدایش آنها عادتاً امکان دارد.
در پایان گفتنی است که حدیث‏ های فراوانی در مورد نشانه‏ های ظهور، در منابع روایی وجود دارد. اسناد این روایات، بیشتر ضعیف و غیرقابل اعتماد است. از نظر دلالت نیز، هماهنگی و انسجام لازم بین آنها نیست و پاره‏ای از آنها مصحف و مخلوط می‏باشد.
به نظر می‏رسد، اهمیت بسیار مسأله «مهدویّت» از یک سو و علاقه‏ مندی شدید مسلمانان به آگاهی از چگونگی رخدادهای آینده و پدیدار شدن نشانه ‏های ظهور مهدی‏ عجل الله فرجه ، از سوی دیگر، سبب شده که دشمنان و بدخواهان - به ویژه حاکمان ستمگر - وسوسه شوند که در جهت برآوردن منافع سیاسی خویش، تغییراتی در روایات به وجود آورند. [3] .
اینک با انبوهی از روایات صحیح و غیرصحیح در زمینه نشانه‏ های ظهور، روبه‏رو هستیم که دست کم شماری از آنها از آفت جعل و تحریف مصون نمانده است. متأسفانه کتاب‏ هایی نیز وجود دارد که در آنها از سر جهل و دلسوزی و یا به عمد و از روی غرض، به این امر دامن زده شده است.
البته برخی با گردآوری این روایات، خواسته‏ اند اصل آنها محفوظ بماند و نیز بنمایانند که همگان، در اصل ظهور مهدی‏ عجل الله فرجه اتفاق نظر دارند.
بنابراین التزام به درستی همه این روایات مشکل است و در بررسی نشانه‏ های ظهور، احتمال جعل و تحریف و دسیسه‏ های دست‏ های پنهان سیاست را نباید نادیده گرفت.
البته وجود مواردی از جعل و تحریف، در نشانه‏ های ظهور و یا وجود مدعیان دروغین به عنوان نمونه نشانه‏ ها، هیچ گاه دلیل این نمی‏شود که همه روایات از اعتبار بیفتد و یا اصل همه نشانه‏ ها زیر سؤال برود؛ زیرا دسته‏ای از این نشانه‏ ها مسلّم و قطعی است.
همچنین وجود پاره‏ای اشکالات و ضعف‏ها در نشانه‏ های ظهور و احتمال تحریف و تغییر در آنها از سوی دشمنان و یا ادعاهای واهی برخی شیّادان درباره اصل مهدویّت، هیچ گاه به اصل مهدویّت و اعتقاد به ظهور قائم‏ عجل الله فرجه آسیبی نمی‏رساند؛ زیرا اعتقاد به مهدویّت و ظهور حضرت مهدی‏ عجل الله فرجه مورد اتفاق فریقین است و با تواتر ثابت شده است و هرگز خدشه‏ ای در آن وارد نمی‏ گردد. [4] .


پی نوشت ها:
[1] کتاب الغیبة، ص 436، ح 427.
[2] الغیبة، ص 264، ح 26.
[3] نور مهدی، مقاله علی دوانی، ص 70.
[4] چشم به راه مهدی‏علیه السلام، ص 258.

  • علی اکبر هدایتیان
۱۰
فروردين

«شرایط ظهور»؛ یعنی، زمینه‏ هایی که امکان تحقق ظهور امام عصرعلیه السلام را فراهم می‏ آورد و آن را امری منطقی و لازم می‏ نمایاند. شرایط ظهور با نشانه‏ های ظهورتفاوت دارد؛ برای مثال وجود تعداد الکافی از پاکدلان برای آغاز انقلاب جهانی در شمار «شرایط ظهور» می‏ گنجد؛ ولی ندای آسمانی و خروج سفیانی، از «نشانه‏ های آن» شمرده می‏شود. البته هر دو باید پیش از ظهور تحقق یابند؛ زیرا ظهور پس از آشکار شدن همه شرایط و نشانه ‏های حتمی آن رخ می‏دهد؛ وگرنه به تحقّق مشروط قبل از وجود شرط و نیز دروغ بودن روایات نشانه‏ های ظهور - که درستی‏شان به طور متواتر و قطعی احراز شده است - می‏ انجامد. [1] .
پاره‏ای از تفاوت‏های شرایط و نشانه‏ های ظهور عبارت است از:
1. توقف ظهور بر شرایط، توقفی واقعی و از نوع توقف معلول بر علت است؛ ولی علامات تنها نزدیک شدن زمان ظهور را می‏ نمایانند. از این رو، وقوع ظهور، بدون تحقق این نشانه‏ ها ممکن است. البته پاره‏ای از نشانه‏ ها - مانند خروج سفیانی و قتل نفس زکیّه - با شرایط ظهور ارتباط عنصری دارند؛ یعنی، از نتایج عصر فتنه‏ ها و انحرافانند و به آماده سازی یکی از شرایط ظهور می ‏انجامند.
2. تحقق هم زمان همه نشانه‏ ها یا گردآمدن آنها در یک زمان، ضرورت ندارد. نشانه‏ ها می‏توانند با فاصله‏ های بسیار اتفاق افتند و در زمان واحد گرد نیایند؛ ولی شرایط چنین نیستند. در نهایت باید تمام شرایط با هم محقق شوند و در یک زمان اجتماع کنند تا ظهور پدید آید.
3. علایم پیش از ظهور، پدید می‏ آیند و از میان می‏ روند؛ ولی شرایط کمی پیش از ظهور رخ می‏ دهند و بعد از تحقّق ظهور نیز باقی‏اند. [2] .

پاره‏ ای از شرایط ظهور:
شرایط ظهور امام عصرعلیه السلام به طور کامل برای ما روشن نیست. بخشی از بنیادی‏ ترین آنها عبارت است از:
1. وجود برنامه و طرحی متعالی که بتواند با ساختار درست، عدل واقعی را در جهان بر پا سازد و سعادت و کمال آدمیان را به ارمغان آورد.
2. وجود رهبر و هدایتگری بزرگ، شایسته و معصوم که از سوی خداوند منصوب شده است.
3. وجود گروهی از انسان‏ های پاک دل و فداکار که در اوج تقوا به سر می‏برند و برای دفاع همه جانبه از برنامه امام معصوم‏ علیه السلام آمادگی دارند.
امام جوادعلیه السلام در این باره فرمود: «و از اصحابش 313 تن به اندازه اصحاب بدر از دورترین نقاط زمین به گرد او فراهم آیند و این همان قول خداوند است که فرمود: «أَیْنَ ما تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمیعًا إِنَّ اللَّهَ عَلی کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیرٌ» [3] و چون این تعداد از اهل اخلاص به گرد او فراهم‏ آیند، خداوند امرش را ظاهر سازد و چون عقد - عبارت از ده هزار نفر باشد - کامل شد به اذن خدای تعالی قیام کند». [4] .
بی‏ تردید برای پدید آمدن ظهور، باید این شرایط محقق شود. وحی و روایات متواتر و قطعی بر تحقق یافتن شرط های اوّل و دوم گواهی می‏دهد.
شرط نخست با بعثت پیامبر خاتم‏ صلی الله علیه وآله محقق شد.
شرط دوم نیز با تولد فرزند امام عسکری‏ علیه السلام در سال 255 ه . تحقق یافت.
آنچه تا کنون به وقوع نپیوسته، شرط سوم است. برای تحقق این شرط باید تلاش کرد و در جهت تربیت نفوس خویش و دیگران کوشید.
البته افزون بر شرطهای یاد شده، احتمال وجود پاره‏ای شرایط دیگر نیز قوی می‏ نماید. بی‏ تردید باید همه آن شرایط واقع شود تا زمینه ظهور به طور کامل فراهم آید. برای تسریع در تحقق این شرایط و رخ نمودن روزگار آرمانی ظهور، دعا و تضرّع در درگاه احدیّت بسیار سودمند است. معصومان‏ علیهم السلام مؤمنان را به دعا در این باره فرمان داده‏اند.
در پایان یاد کرد این نکته شایسته است که گاهی اموری چون وضعیت اسفبار و آکنده از ستم جهان نیز از شرایط ظهور شمرده می‏شود. ممکن است گروهی چنان پندارند که باید در جهت تحقّق این شرط کوشید و به ترویج فساد دست یازید تا پرده‏ های غیبت سریع‏تر کنار رود و ظهور امام عصر واقع شود!
در نادرستی این پندار تردید نیست؛ زیرا:
1. بسیاری از این پدیده‏هایی که ممکن است از شرایط تلقی شوند، در شمار نشانه ‏های ظهور جای دارند و ظهور بر آنها متوقف نیست.
2. ستم فراگیر و شرط ظهور بودنش، قابل تأمل می‏ نماید و می‏توان این پدیده را از نشانه‏ های ظهور به شمار آورد حتی اگر آن از شرایط ظهور باشد، می‏توان ادّعا کرد که در شمار شرایط به معنای مصطلح نمی‏ گنجد؛ زیرا ارتباط آن با ظهور، از نوع ارتباط سبب و مسبب نیست. افزون بر این، حتی اگر ستم فراگیر «شرط اصطلاحی ظهور» به شمار آید؛ در همگونی آن با دیگر شرطها و لزوم تلاش برای تحقق آن تردید وجود دارد؛ زیرا به نظر می‏رسد شرط قهری و تکوینی است؛ یعنی، جهان به رغم تلاش مؤمنان دلسوز، به سمت ستم فراگیر پیش می‏رود.
مؤمنان باید وظیفه خویش را انجام دهند و تکلیف الهی اهل ایمان را - بی‏ آنکه در نتیجه بیندیشند - به جای آورند؛ زیرا نتیجه ندادن و توفیق نیافتن سبب سقوط تکلیف نمی‏ شود.

پی نوشت ها:
[1] تاریخ الغیبة الکبری، ص 395.

[2] همان، ص 400 - 396.
[3] بقره (2)، آیه 148.
[4] کمال‏الدین، ج 2، باب 37، ح 2.

  • علی اکبر هدایتیان
۲۹
اسفند

«علی بن حسین بن موسی بن بابویه» معروف به «ابن بابویه»، پدر بزرگوار شیخ صدوق، فقیه و پیشوای مردم قم بوده است. به گفته ی ابن ندیم، وی 200 جلد کتاب نوشت و در سال 329 هـ. ق رحلت کرد.
وی از کسانی است که، توقیعاتی به خطّ شریف حضرت قائم (عج) برای او ارسال شده است. («حضرت مهدی (عج) فروغ تابان ولایت»، ص 275)

  • علی اکبر هدایتیان
۲۹
اسفند

«اَصْهَب»، نام یکی از سه گروه دارای پرچم است که در آخر الزّمان، در شام بر علیه امام قائم (عج) خروج می کند. این مطلب در حدیثی از امام باقر علیه السلام نقل شده که فرمود:«در شام سه گروه دارای پرچم، خروج می کنند: اَصْهَب، اَبْقَع و سفیانی.» («اعلام الوری»، ص 428)
سفیانی ابتدا با «اَبْقَع»، برخورد می کند و می جنگد و پیروان وی را می کشد و سپس «اَصْهَب» را هم می کُشد. («بحارالانوار»، ج 52، ص 237)

  • علی اکبر هدایتیان
۲۸
اسفند

«یوشع بن نون»، وصیّ حضرت موسی علیه السّلام بود. در روایات اسلامی نام وی در زمره یاران و فرماندهان حضرت قائم (عج) ضبط شده است.
رجوع شود به واژه: ابو دُجانه انصاری

  • علی اکبر هدایتیان
۲۸
اسفند

یکی از علائم ظهور حضرت صاحب الامر (عج)، قتل «نفس زکیّه» است. او پسری از آل محمّد صلّی الله علیه وآله و سلّم است که در ما بین رکن و مقام به قتل می رسد. («منتهی الآمال»، باب 14، فصل 7، علامت 5)
نَفْس زکیّه رجوع شود به واژه: جارودیّه

  • علی اکبر هدایتیان
۲۷
اسفند

از علامات حتمیّه قبل از ظهور امام زمان (عج)، ندائی است که جبرئیل در شب بیست و سوّم ماه رمضان سر می دهد به گونه ای که همه ساکنین زمین از شرق تا غرب عالم آن را خواهند شنید. در آن موقع جبرئیل ندا می دهد که:«الْحقُّ معَ عَلیٍ وَ شیعَته: حق با علی علیه السّلام و شیعیان اوست».و شیطان نیز در وسط روز در میان زمین و آسمان ندا کند که همه کس بشنود که
ألْحقُّ مَعَ عُثْمان وَ شیعَتِهِ: حق با عثمان (لعنة الله علیه) و پیروان اوست». («منتهی الآمال»، باب 14، فصل 7)

  • علی اکبر هدایتیان
۲۷
اسفند

«یمانی» از رهبران بر حق است که به حمایت از حضرت مهدی (عج) خروج می کند. امام صادق علیه السّلام در ضمن روایتی فرمود: «سفیانی و خراسانی و یمانی در یک سال و در یک شهر و در یک روز خروج می کنند و هیچ پرچمی مانند یمانی به هدایت نزدیکتر نیست، زیرا یمانی مردم را به حق دعوت می کند. («اعلام الوری»، ص 429)»

  • علی اکبر هدایتیان
۲۶
اسفند

«مروانی» از جمله کسانی است که قبل از قیام قائم (عج)، خروج خواهد کرد. این مطلب در روایتی از امام رضا علیه السّلام ذکر شده است. («بحار الانوار»، ج 52، ص 132)
مروزی رجوع شود به واژه: شروسی

  • علی اکبر هدایتیان
۲۶
اسفند

«کامل بن ابراهیم مدنی»، از کسانی است که به زیارت و ملاقات امام عصر (عج) نائل شد.
گروهی از مفوّضه او را به محضر امام حسن عسکری علیه السّلام فرستادند تا سؤالاتی از محضر امام علیه السّلام بپرسد. وی وارد مجلس امام علیه السّلام شد و در کنار دری که پرده ای بر آن آویخته بود، نشست. پیش از آنکه سؤالاتش را طرح کند، بادی وزید و پرده کنار رفت. حضرت قائم (عج) که در آنجا بودند، پاسخ پرسشهای او را، ارائه فرمودند. («بحار الانوار»، ج 52، ص 50،- «کشف الغمّة»، ج2، ص 499)

  • علی اکبر هدایتیان
۲۵
اسفند

«شیخ احمد کافی»، واعظ مشهور و یکی از دلباختگان حضرت صاحب الامر (عج) بود که در بیشتر مجالس وعظ مطالبی پیرامون امام قائم (عج) بیان می کرد و در آرزوی دیدار دوست نغمه سرائی می نمود.
وی در سال 1315 ه.ش در مشهد مقدّس متولّد شد و در سال 1357 ه.ش توسّط عمّال رژیم شاهنشاهی به طور مرموزی به شهادت رسید و علی رغم وصیّت آن مرحوم، مبنی بر دفن او در حرم امام رضا علیه السّلام، در خواجه ربیع مشهد به خاک سپرده شد. روحش شاد.

  • علی اکبر هدایتیان
۲۵
اسفند

از علائم ظهور امام زمان (عج)، ظاهر شدن کف دستی است که در آسمان طلوع می نماید و در روایت دیگر صورت و سینه و کف دستی در نزد چشمه خورشید ظاهر شود. («منتهی الآمال»، باب 14، فصل 7، علامت 7)

  • علی اکبر هدایتیان
۲۴
اسفند

از جمله علائم حتمیّه ظهور حضرت قائم (عج)، کسوف آفتاب در نیمه ماه رمضان و خسوف ماه در آخر همان ماه است. («منتهی الآمال»، باب 14، فصل 7، علامت 8)

  • علی اکبر هدایتیان
۲۴
اسفند

«شیخ زین الدّین، علی بن فاضل» اهل مازندران و از شهرکی به نام «إبْریم» بود. («نجم الثّاقب»، ص 296)
وی یکی از شیوخ صالح باورع و ساکن نجف اشرف بود که در حدود سال 690 ه.ق طی یک ماجرائی که خودش نقل کرده است وارد«جزیره خضراء» شده و در آنجا با یاران خاصّ آن حضرت به گفتگو نشسته است.
«علی بن فاضل»، داستان خود را به طور مفصّل همراه با مسائلی در کتابی به نام «الفوائد الشّمسیّة» آورده است.
خلاصه ماجرا از زبان علی بن فاضل مازندرانی:
«وارد شهری از شهرهای غرب (اسپانیا) شدم، مرکبهائی از بلاد امام عصر (عج) وارد آنجا شد، یکی از مسافرین آنها پیر مردی بود که چون مرا دید گفت: نام تو چیست؟ گمان می کنم علی باشد.
گفتم آری،
گفت: نام پدرت چیست؟ گویا فاضل باشد.
گفتم: آری، چه خوب نام من و پدرم را می شناسی.
گفت: بدان که نام واصل و وصف و خصوصیّات تو را برای من بیان کرده اند و من تا جزیره خضراء با تو هستم.
بسیار خوشحال شدم. مرا با خود به دریا برد، روز شانزدهم به آب سفیدی رسیدیم، پرسیدم اینجا کجاست؟
گفت: بحر ابیض است و آن، جزیره خضراء است، که این آب سفید اطرافش را گرفته است و به حکمت خداوند چون کشتیها و وسائل نقلیّه دیگر دشمنان به اینجا رسند غرق می شوند و به آن حضرت دست نیابند.
سپس وارد جزیره خضرا شدیم و رفتیم در مسجد، شخصی به نام «سیّد شمس الدّین» را دیدم که می گفت: من از نوه های امام عصر (عج) هستم. (نوه پنجم). پس از گفتگوئی به او گفتم: هرگز امام را دیده ای؟
گفت: «نه ولی پدرم نقل کرد که صدای امام را شنیده ام و خودش را ندیده ام و امّا جدّم، هم خودش را دیده است و هم صدایش را شنیده است».
آنگاه با آن سیّد از شهر بسرون رفتیم و به پیر مردی رسیدیم، از سیّد احوال آن پیر مرد را پرسیدم، گفت: «این کوه را می بینی، در وسط آن جای خرّمی است و در آن چشمه ای است و کنار چشمه، قبّه ای است و این مرد با رفیقش خادم آن قبّه است، من هر صبح جمعه می روم آنجا خدمت امام عصر (عج) (البته با توجّه به آغاز ماجرا خود امام را نمی بیند و صدایش را نمی شنود) و در قبّه دو رکعت نماز می خوانم و کاغذی می یابم که در آن حکم مرافعه ای را که در هفته به من رجوع می کنند در آن نوشته، کا غذ را برمی دارم و هر چه در آن نوشته به آن عمل می کنم».
علی بن فاضل می گوید: از خادمها خواهش کردم مرا به حضور امام (عج) ببرند، گفتند: راهی ندارد، آن رفیقم به من گفت: «دستور آمده که تو را به وطن برگردانم، برای من و تو مخالفت روا نیست». («حضرت مهدی (عج)، فروغ...»، ص 68 به نقل از «اثباة الهداة»، ج 7، ص 371)

  • علی اکبر هدایتیان
۲۳
اسفند

«محمّد بن محمّد بن نعمان» معروف به «شیخ مفید» از علمای برجسته ی شیعه و مورد قبول شیعه و اهل سنّت بود و مرجع خاصّ و عام به شمار می رفت. وی بیش از 200 کتاب اسلامی نوشت و در همه ی رشته های علوم اسلامی نابغه به شمار می آمد.
«شیخ مفید» در سن 85 سالگی در سوّم رمضان سال 413 هـ ق از دنیا رفت و در حرم کاظمین به خاک سپرده شد. چندین بار از جانب امام قائم (عج) برای این مرد بزرگوار نوشته ای به خط شریف آن حضرت صادر شد حتّی هنگامی که از دنیا رفت، بر روی قبرش مطالبی با خطّ مبارک آن حضرت مشاهده شده بود. («حضرت مهدی (عج)، فروغ...»، ص 249)

  • علی اکبر هدایتیان
۲۳
اسفند

یکی از علائم قیام حضرت قائم (عج)، «به غارت بردن پرده خانه کعبه» است.

  • علی اکبر هدایتیان
۲۲
اسفند

«شیخ مرتضی بن محمّد امیر شوشتری انصاری» از مجتهدان بنام شیعه است. وی در سال 1214 هـ ق در دزفول متولّد شد و در سال 1281 هـ ق در نجف اشرف درگذشت «شیخ مرتضی» از سال 1266 هـ ق که «صاحب جواهر» درگذشت، مرجع مطلق شیعه گردید.
تحقیقات «انصاری» در فقه استدلالی و اصول و قواعد کلیّه ی حقوق شیعه بی سابقه است.
از آثار وی «رسائل» در اصول و «مکاسب» در فقه دقیق ترین تحقیقات حقوقی را دربر دارد. («فرهنگ فارسی معین»، ج 5، ص 186)
«شیخ انصاری» از جمله کسانی است که در زمان غیبت کبری به دیدار حضرت قائم (عج) نائل آمد.

  • علی اکبر هدایتیان
۲۲
اسفند

یکی از کسانی که قبل از آمدن حضرت قائم (عج) از «تکریت» خروج خواهد کرد و در دمشق به قتل خواهد رسید، «عوف سلمی» است.
این مطلب در حدیثی از امام سجّاد علیه السّلام بیان شده است. (بحار الانوار ج 52، ص 213)

  • علی اکبر هدایتیان
۲۱
اسفند

در علائم ظهور امام قائم (عج)، سخن از طلوع خورشید از مغرب رفته است. در برخی احادیث این امر، اینگونه بیان شده است:
خورشید به هنگام ظهر، در آسمان راکد شود (آسمان به سختی تیره گردد، و خورشید ناپدید شود، چنانکه گویی غروب کرده است) و ساعتی چند تا به هنگام عصر، پیدا نباشد، آنگاه (که به جانب مغرب رسیده باشد)، از مغرب ظاهر گردد. («الارشاد»، ص 357)
در برخی از روایات این مطلب نیز آمده است که: «آیت و نشانه ای و سیمایی در خورشید پدیدار گردد». و در برخی آثار رسیده است که «مهدی، خود، همان خورشیدی است که از مغرب (محل غروب کردن) خویش طلوع خواهد کرد
(وَ هُوَ الشَّمْسُ الطّالِعَةُ مِنْ مَغْرِبِها («بحارالانوار»، ج 52، ص 195)

  • علی اکبر هدایتیان