اسلام برای هر
کاری ملاک معرفی کرده است. اسلام در تفریح، ما را محدود نکرده است، هرچه سبب فرح و
شادی ما باشد و مشروع باشد چه خوراکی، چه رفتاری، چه باوری، چه معاشرتی، چه هیجانی
وچه پوشیدنی و..باشد، نوعی تفریح است. چیزی که در تفریح مهم است این است که نباید
از مسیر بندگی خارج باشد. برخی از موارد تفریحات در اسلام عبارتند از:
۱. کار و
تلاش: حضرت علی (علیه السلام) فرمودند: کار بزرگترین تفریح است. کار باعث شکوفا شدن
استعداد و خلاقیت انسان می گردد و انسان را از همّ و غصه نجات می دهد، بسیاری از
اضطراب ها و نگرانی های جهان امروزی به خاطر بی حرکتی و عدم فعالیت های جسمانی است.
امروزه کار درمانی برای زدودن یأس، نگرانی و اضطراب برای بیماران روانی هم تجویز
شده است.
برنارد شاو نویسنده معروف انگلیسی می گوید: راز بدبختی و بینوایی ما
داشتن اوقات فراغتی است که صرف فکر کردن درباره خوشبختی و بدبختی می شود.
۲. تیر
اندازی 3 . اسب سواری.
۴. کشتی: در متون دینی داریم که پیامبر(ص) از امام حسن
و امام حسین(ع) خواستند که با هم کشتی بگیرند و یا این که ایشان خودشان با شتر
خودشان با دیگران مسابقه می دادند.
۵. شنا: پیامبر اکرم (ص) والدین را توصیه
نموده اند که به فرزندان خود شنا یاد دهند و زمینه یادگیری شنا را برایشان فراهم
کنید.
۶. صله رحم و معاشرت با نزدیکان و مؤمنان 7. خوشرویی و خوشگویی.
۸.
نظافت (بدن، لباس، موی سر و صورت): زدودن موهای زائد بدن، آرایش مرد برای همسر و زن
برای همسر، غسل های مستحبی.
9. گردش درطبیعت،نگاه به سبزه،پیاده روی،نگاه
به آسمان،خوردن عسل و..
پی نوشت :
1.سایت اندیشه قم دات کام،
توصیههای تربیتی
روایات فراوانى درباره روزه ماه شعبان وارد شده است که مختصرى از آنها را نقل مى کنیم:
الف) رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «شعبان ماه من است و رمضان ماه خداست; هر کس یک روز از ماه مرا روزه بدارد، من در قیامت شفیع او خواهم بود و هر کس، دو روز از آن را روزه بگیرد، خداوند گناهان گذشته اش را مى آمرزد و هر کس که سه روز روزه بدارد، به او گفته مى شود (از گناهان پاک شده اى) اعمالت را از ابتدا شروع کن».(2)
ب) از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که چون ماه شعبان داخل مى شد، امام زین العابدین(علیه السلام) اصحاب خود را جمع مى کرد و مى فرمود: اى یاران من! مى دانید این چه ماهى است؟ این ماه شعبان است، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) مى فرمود: شعبان ماه من است پس براى محبّت به پیامبر(صلى الله علیه وآله)، و براى تقرّب به پروردگار خود، این ماه را روزه بدارید، به حقّ آن خدایى که جان على بن الحسین(علیهما السلام) در دست اوست سوگند یاد مى کنم که از پدرم حسین بن على(علیهما السلام) شنیدم فرمود: از امیرمؤمنان(علیه السلام) شنیدم که: هر کس ماه شعبان را براى محبّت به پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) و تقرّب به خداوند روزه بگیرد، خداوند او را دوست مى دارد و به کرامت خویش در روز قیامت نزدیک مى کند، و بهشت را بر او واجب مى گرداند.(3)
ج) صفوان جمّال مى گوید: امام صادق(علیه السلام) به من فرمود: کسانى را که در اطراف و نواحى تو هستند به روزه در ماه شعبان وادار کن! گفتم: فدایت شوم آیا در فضیلت آن چیز مهمّى وجود دارد؟ فرمود: آرى، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) هنگامى که هلال ماه شعبان را مى دید، فرمان مى داد که منادى در مدینه ندا دهد و بگوید: اى اهل یثرب! من فرستاده خدا به سوى شمایم; آگاه باشید که شعبان ماه من است، پس خداوند رحمت کند کسى را که یارى کند مرا بر این ماه (یعنى آن را روزه بدارد) سپس امام(علیه السلام) در ادامه فرمود: امیر مؤمنان على(علیه السلام) مى فرمود: از زمانى که این سخن را از منادى رسول اللّه(صلى الله علیه وآله) شنیدم، هرگز روزه ماه شعبان از من فوت نشد و تا زمانى که زنده ام نیز از من فوت نخواهد شد ان شاءاللّه.(4) (البتّه آنها که نمى توانند همه ماه را روزه بگیرند، خوب است هر مقدار را که مى توانند، روزه بگیرند).
و ادامه در ادامه مطلب . . .