یکی از پدیده هایی که در سال ظهور اتفاق میافتد و در شمار نشانه های ظهور
از آن یاد شده است، باران های پیاپی است که تا آن روز مانند آن دیده نشده
است.
این بارانها زمینه آبادی و سرسبزی زمین را فراهم میکند و به بهبود وضع زمین منجر میشود؛ چنانکه امام صادقعلیه السلام میفرماید:
«اِنّ قُدّامَ القائِمِ علیه السلام لَسَنَةٌ غَیْداقَةٌ یَفْسُدُ فِیها
الثَّمَرُ فِی النَّخْلِ فَلا تَشُکُّوا فِی ذلکَ» «در آستانه [قیام]
قائم علیه السلام سالی پرباران خواهد بود که در اثر آن، خرما بر روی نخل
می پوسد. پس در این تردیدی به خود راه ندهید».
بارش این مقدار باران پیاپی، کم سابقه و یا بی سابقه است. البته احتمال
دیگری نیز وجود دارد که این بارانها، هم زمان و در همه جای زمین ببارد، در
این صورت، می تواند جنبه اعجاز داشته باشد.
امام صادق علیه السلام نیز فرمود: «اِذا آنَ قِیامُ القائِمِ مَطَرَ
النَّاسَ جَمادِی الآخِرةِ وَعَشْرَةَ اَیّامٍ مِنْ رَجَبَ مَطَراً لَم
یَرَ الخَلایِقُ مِثلَهُ...» [2] ؛ «وقتی که زمان قیام قائم علیه السلام
فرا رسد، بر مردم باران فرو خواهد ریخت؛ در ماه جمادی الثانی و ده روز رجب؛
بارانی که مانندش دیده نشده است.»
پی نوشت ها:
[1] کتاب الغیبة، ص 449؛ کشفالغمة، ج 2، ص 461.
[2] الارشاد،ج 2، ص 381؛ روضة الواعظین، ج 2، ص 264؛ کشفالغمة، ج2، ص 463.