تفسیرآیه شماره 23 از سوره مبارکه حدید

متن آیه

لِکَیْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَکُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاکُمْ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ

ترجمه

تا بر آنچه از دست دادید، تأسف نخورید و به آنچه به شما داده شد، (سرمستانه) شادمانى نکنید و خداوند هیچ متکبر فخرفروشى را دوست ندارد.

تفسیر

حوادث، هدفدار است. «ما أصاب من مصیبة... لکیلا تأسوا على ما فاتکم...»
نعمت‏ها از خداوند است، «آتاکم» ولى سلب نعمت به خداوند نسبت داده نشده است. «ما فاتکم»
علم به آثار و اهداف حوادث، سبب آرامش است. «فى کتاب من قبل ان نبرءها... لکیلا تأسوا»
خداوند از ثبت حوادث در لوح محفوظ خبر داده تا بندگان غصّه نخورند و مغرور نشوند. «لکیلا تأسوا... و لاتفرحوا»
غم و شادى طبیعى بد نیست، اندوه خوردن بر گذشته‏ها و یا سرمست شدن به داشته‏ها مذموم است. «لکیلا تأسوا... و لاتفرحوا»
کسى که از مقدّرات الهى غافل است، گمان مى‏کند فضیلتى دارد که خداوند به خاطر آن به او نعمت داده و لذا بر دیگران فخر مى‏فروشد. «مختال فخور»
خیال‏هاى درونى، مقدّمه فخر فروشى‏هاى بیرونى است. «مختال فخور»