«موانع تحقیق در ازدواج»

یک سری از تفکرات هستند که مانع درست تحقیق کردن ما می شوند مانند:
تفکر غلط اول:
بابای فلانی که خواستگاری دختر ما آمده آدم مطرحی است. استاد اخلاق است. استاد فلان است. این ها را فلانی معرفی کرده که آدم خیلی مهمی است. یا این خواهر یا داداش حاج آقا فلانی است. اینها اولین مانع تحقیق است. پدر و مادر و خواهر و برادرش، یا کسی که آن را معرفی کرده، مهم نیست که اینها چه کسانی هستند مهم این است که خود پسر (داماد) یا دختر (عروس) کی است؟
ما گاهی وقتها فریب کسی را می خوریم که به عنوان مُعرِّف است. چون داداش ایشان آدم بسیار بزرگی هستند، و چون ایشان معرفی کرده اند دیگر زشت است که ما هم برویم تحقیق کنیم. این یک تفکر غلط است. ممکن است داداش و خواهر و پدر و مادر و یا هر معرفی عالی باشد ولی این هیچ ربطی ندارد که خود این دختر یا سر هم عالی باشد! و مردم بی جهت این دو را با هم پیوند می دهند. مثلا می گویند اگر یک عیبی در این بود که ایشان او را معرفی نمی کردند. این حرفها را دور بریزید! هر کسی که می خواهد معرفی کرده باشد، باید خودتان هم بروید تحقیق کنید و این معرفهای سرشناس مانع تحقیق خود شما نشوند!
تفکر غلط دوم:
گاهی می شود که ما طرف را حسابی پسندیدیم و حسابی به دلمان نشسته، بعد که می خواهید بروید تحقیق کنید همین پسندیدن شما قبل از تحقیق مانع تحقیق شما می شود. چون که دیگر درست تحقیق نمی کنید. در واقع در تحقیق ماست مالی می کنید. قابل توجه آنهایی که دو سه جلسه می روند خواستگاری و بعد تازه یادشان می افتد که بروند تحقیق کنند. قابل توجه آنهایی که با هم دوست می شوند. وقتی که او به دل تو نشسته یا اجازة تحقیق را به اطرافیان نمی دهید یا اگر هم تحقیق کنی ماست مالی می کنی! سراغ کسانی می روید و به نوعی سوال می کنید که او را تایید کنند. به دل نشستن و پسندیدن قبل از تحقیق ممنوع. برای همین است که می گوییم بعد از جلسة اول خواستگاری تحقیقات عمیق و جدی چند ماهه انجام بدهید. نه اینکه همین طور بدون تحقیق مدام جلسات خواستگاری را ادامه بدهید. وقتی به دل هم نشتید و بعد خواستید تحقیق کنید این اشتیاق شما را کر و کور می کند.
تفکر غلط سوم:
گاهی باورها و تفکرات غلط دینی مانع تحقیق می شود. مثلا می گوید ما توکلمان بر خداست و همه چیز را می سپاریم به خود خدا و انشاء الله که خوب هستند! تو کجای دین این به خدا سپردن آمده است؟ اگر روایت و آیة قرآن در این مورد داریم بگویید تا ما هم بدانیم. ما روایاتی داریم که توصیه می کند کار خود را به خدا بسپارید ولی نه بدون حرکت و تلاش!
فردی آمد از رسول الله سوال کرد که آیا پای شترم را ببندم و به خدا توکل کنم یا پای شترم را نبندم و به خدا توکل کنم؟ رسول الله (ص) فرمودند پای شتر را ببند، و به خدا توکل کن.
پیامبر نفرمودند شتر را ره کن و به خدا توکل کن اتفاقی نمی افتد. یعنی اقدام عملی را انجام بده ولی به خدا هم بسپار چون ممکن است یک دزد بیاید و پای شتر را باز کند و شتر را ببرد.
اشتباه دیگری که می کنند این است که وقتی می بینند استخاره خوب آمده دیگر تحقیق نمی کنند. این غلط است. با دین خدا اینجوری بازی نکنیم. اینها تفکرات سنتی غلط دینی است. یک روایت به من نشان بدهید که بگوید اگر استخاره خوب آمد بدون تحقیق بروید ازدواج کنید.
پی نوشت :
[1] . ‌ازدواج موفق، شاهین فرهنگ