آیه شماره 15 از سوره مبارکه فجر
چهارشنبه, ۳۰ بهمن ۱۳۹۲، ۰۵:۵۳ ق.ظ
متن آیه
فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ
ترجمه
امّا انسان، (طبعش چنین است که) هرگاه پروردگارش او را بیازماید و گرامیش داشته و نعمتش دهد، (مغرور گشته و) مىگوید: پروردگارم مرا گرامى داشته است.
تفسیر
آزمایشهاى الهى،
جلوهاى از در کمین بودن پروردگار نسبت به انسان است. «انّ ربّک لبالمرصاد فامّا
الانسان اذا ما ابتلاه...»
آزمایش، وسیله تربیت و رشد انسان است. «الانسان
ابتلاه ربّه»
دریافتهاى انسان بر اساس لطف اوست نه استحقاق ما. پس گرفتار غرور
و عجب نشده و از آزمایش غفلت نکنید. «اکرمه و نعّمه»
- ۹۲/۱۱/۳۰