سیمای امام زمان عجل الله فرجه در کودکی

شیخ صدوق (ره ) به سند خود، از یعقوب بن منقوس (ره ) نقل می کند که گفت : روزی به حضور امام حسن عسکری علیه السلام  رفتم ، دیدم روی سکوئی در خانه اش ، نشسته ، و در طرف راست آن سکو، اطاقی بود و بر در آن پرده ای آویخته شده بود، عرض کردم : (آقای من ! (بعد از شما) صاحب امر کیست ؟)
فرمود: پرده اطاق را بالا بزن ، پرده را بالا زدم ، ناگاه پسری که قامتش حدود پنج وجب بود، از اطاق بیرون آمد، ظاهر او نشان می داد که حدود هشت یا ده سال دارد (البته آن حضرت در این هنگام پنج سال داشت ، ولی قامت رشید او چنان نشان می داد)، پیشانی روشن ، و صورت سفید، و چشمان درخشنده ، و کفهای دستش زبر و خشن ، و سر زانوانش به طرف زمین مایل بود، و در گونه راستش خالی وجود داشت و بر سرش زلف بود، آمد و روی زانوی امام حسن علیه السلام نشست ، امام حسن علیه السلام فرمود: (صاحب شما اسن است )سپس او بر جهید و رفت ، امام حسن  ادخل الی الوقت المعلوم : (داخل خانه شو تا روز وقت معلوم )او وارد آن اطاق شد، من او را دیدم که به آن اطاق رفت ، امام حسن علیه السلام به من فرمود: (به اطاق نگاه کن ) به اطاق نگاه کردم ، کسی را در آنجا ندیدم .