علم غیب امام زمان عجل الله فرجه

محمد بن ابراهیم بن مهزیار (ره ) که پسر وکیل امام حسن عسکری علیه السلام در اهواز بود می گوید: بعد از وفات امام حسن عسکری علیه السلام، درباره جانشین آن حضرت ، شک کردم ، و نزد پدرم (ابراهیم ) مال زیادی که مربوط به امام علیه السلام بود، جمع شده بود، پدرم آن مال را برداشته و سوار کشتی شد، و من نیز برای بدرقه به دنبالش رفتم ، در کشتی تب سختی کرد و گفت : پسر جان مرا بر گردان که این بیماری ، نشانه مرگ است ، و به من گفت : نسبت به این مال از خدا بترس (و آن را از دستبرد ورثه و دیگران حفظ کن و به صاحبش ‍ برسان )، و وصیت خود را به من کرد و پس از سه روز از دنیا رفت . من با خود گفتم : پدرم وصیت بی موردی نکرده است ، من این اموال را به بغداد می برم و خانه ای در آنجا اجاره می کنم ، و این اموال را در آنجا نگه می دارم تا امام بر حق برای من ثابت گردد، آنگاه آن اموال را به او می سپردم ... به بغداد رفتم و اموال را در خانه ای اجاره ای ، کنار شط، جای دادم ، پس از چند روز از آستان قدس امام زمان عجل الله فرجه نامه ای برای من آمد که نمام مشخصات آن اموال ، و حتی قسمتی از آن را که خودم نمی دانستم ، در آن نامه نوشته شده بود، من اطمینان یافتم و همه آن اموال را به آن نامه رسان سپردم ، پس از چند روز، نامه دیگری آمد که ما تو را به جای پدرت نصب کردیم ، خدا را شکر و سپاسگزاری کن . ( ترجمه ارشاد شیخ ، ج 2، ص 333 و 334) داستانهای شنیدنی از چهارده معصوم علیهم السلام نوشته : محمد محمدی اشتهاردی