پیامبرصلی الله علیه و آله :
فَاطِمَةُ
أَعَزُّ الْبَرِیَّةِ عَلَی امالی مفید، ص 260
فاطمه عزیزترین مردم برای من است.
پیامبرصلی الله علیه و آله :
فَاطِمَةُ
أَعَزُّ الْبَرِیَّةِ عَلَی امالی مفید، ص 260
فاطمه عزیزترین مردم برای من است.
پیامبرصلی الله علیه و آله :
فَاطِمَةُ
بَضْعَةٌ مِنِّی مَنْ سَرَّهَا فَقَدْ سَرَّنِی وَ مَنْ سَاءَهَا فَقَدْ سَاءَنِی.
امالی مفید، ص 260
فاطمه
پاره تن من است هرکس او را خشنود سازد مرا خشنود نموده
و هرکس او را بیازارد مرا آزرده.
پیامبرصلی الله علیه و آله فرمودند :
أَغْفَلُ
النَّاسِ مَنْ لَمْ یَتَّعِظْ بِتَغَیُّرِ الدُّنْیَا مِنْ حَالٍ إِلَى حَال . من
لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 395
غافلترین مردم کسی است که از حال به حال شدن دنیا و
طبیعت موعظه نگیرد.
حدیث قدسی
امان ز لحظه ی غفلت که شاهدم هستی !!!
امام علی علیه السلام فرمودند : مَنِ اسْتَبَدَّ
بِرَأْیِهِ هَلَکَ وَ مَنْ شَاوَرَ الرِّجَالَ شَارَکَهَا فِی عُقُولِهَا. نهج
البلاغة ،حکمت 161 و هر که با مردم مشورت کرد خود را شریک عقل آنان نمود. |
امام رضا علیه السلام فرمودند :
التَّوَدُّدُ
إِلَى النَّاسِ نِصْفُ الْعَقْلِ . تحف العقول ،ص 443
خوش رفتاری با مردم نیمی از عقل
است.
حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند :
همانا حقیقت و واقعیّت تمام سعادت ها و رستگارى ها در دوستى علىّ علیه السلام در زمان حیات و پس از رحلتش خواهدبود.
امام علی علیه السلام فرمودند:
إِنَّ الْجِهَادَ
بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ فَتَحَهُ اللَّهُ لِخَاصَّةِ أَوْلِیَائِه . نهج
البلاغه، خطبه 27
جهاد دری
از درهای بهشت است که خداوند آن را بر روی اولیای خاص خود گشوده است.
پیامبرصلی الله علیه و آله فرمودند : و با یکدیگر پیوند داشته باشید. |
الحاسِدُ مُضِرٌّ
بنَفْسِهِ قَبلَ أنْیَضُرَّ بالمَحسودِ ، کإبْلیسَ أوْرَثَ بحَسَدِهِ لِنَفْسِهِ
اللَّعْنَةَو لآدمَ
الاجْتِباء
(بحار الأنوار ،ج 73 ،ص 255، ح23 )
حسود، پیش از آن که به محسود زیان رساند، به خود زیان
مى زند؛ مانند ابلیس،
که با حسد ورزى براى خود نفرین خرید و براى آدم علیه السلام برگزیدگى .
إنَّ الحُرَّ حُرٌّ على جمیعِ أحْوالِهِ: إنْ نابَتْهُ نائبَةٌ صَبرَ لَها ، و إنْ تَداکَّتْ علَیهِ المَصائبُلَم تَکْسِرْهُ و إنْ اُسِرَ و قُهِرَ و اسْتُبْدِلَ بالیُسرِ عُسرا، کماکانَ یُوسُفُ الصِّدِّیقُ الأمینُ صلواتُ اللّه ِ علَیهِ :
لَم
یَضْرُرْحُرِّیَّتَهُ أنِ اسْتُعِبدَ و قُهِرَ و اُسِرَ(کافی ، ج2، ص89 ،ح 6
)
آزاده در همه حال آزاده
است . اگر بلا و سختىبه او رسد شکیبایى ورزد و اگر مصیبتها بر سرش فرو ریزند او را
نشکنند هرچند به اسیرى افتد و مقهور شود و آسایش را از دست نهاده به سختى وتنگدستى
افتد . چنان که یوسف صدیق امین، صلوات اللّه علیه ، به بندگی گرفته شد و مقهور و
اسیر گشت اما این همه به آزادگى او آسیب نرساند .
إذَا وَصَلَتْ
إِلَیْکُمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ الشُّکْرِ
(نهج البلاغه،حکمت13)
چون
نشانه هاى نعمت پروردگار آشکار شد، با ناسپاسى نعمت ها
را از خود دور نسازید.
مَثَلُ الدّنیا
مَثَلُ الْحَیَّةِ، مَسُّها لَیِّنٌ وَ فى جَوْفِهَا السَّمُّ الْقاتِلِ،
یَحْذَرُهَا الرِّجالُ ذَوِى الْعُقُولِ وَ یَهْوى اِلَیْهَاالصِّبْیانُ
بِاءیْدیهِمْ (تحف العقول ،ص 292؛ بحارالا نوار، ج 1، ص 152، ضمن ح 30)
مَثَل دنیا همانند مار
است که پوست ظاهر آن نرم و لطیف و خوشرنگ ، ولى در درون آن سمّ کشنده اى است که
افراد عاقل و هشیار از آن گریزانند و بچّه صفتان و بولهوسان به آن عشق مى
ورزند.
أنا مُحمّدٌ ، و أنا أحمَدُ ، و أنا الماحی الّذی یُمحى بیَ الکُفرُ ، و أنا الحاشِرُ الّذی یُحشَرُ النّاسُ على عَقِبی ، و أنا العاقِبُ و العاقِبُ الّذی لَیسَ بَعدَهُ نَبیٌّ .( میزان الحکمة، ج 12، محمد رسول خدا (ص)
من محمّد (ستوده شده در زمین) هستم ، من احمد (ستوده شده در آسمان) هستم ، من ماحى هستم که به واسطه من کفر محو و نابود مى شود، من حاشر هستم که مردم به دنبال من محشور و جمع مى شوند، من عاقب هستم و عاقب کسى است که بعد از او پیامبرى نباشد .
فاطمه
الزهراء سلام الله علیها فرمودند :
حرم [الله]
الشِّرْکَ إخْلاصا لَهُ بِالرُّبُوبِیَّةِ، فَاتَّقُوا اللّه حَقَّ تُقاتِهِ، وَ لا
تَمُوتُّنَ إ لاّ وَ اءنْتُمْ مُسْلِمُونَ، وَ اءطیعُوا اللّه فیما اءمَرَکُمْ
بِهِ، وَ نَهاکُمْ عَنْهُ، فَاِنّهُ، إ نَّما یَخْشَى اللّهَ مِنْ عِبادِهِ
الْعُلَماءِ. (ریاحین الشّریعة ، ج 1، ص 312؛ فاطمة الزهراء سلام الله علیها ، ص 360، قطعه اى از خطبه طولانى و معروف آن
مظلومه )
و خداوند
سبحان شرک را حرام گرداند تا آن که همگان تن به ربوبیّت او در دهند و به سعادت نائل
آیند؛ پس آن طورى که شایسته است باید تقواى الهى داشته باشید و کارى کنید تا با
اعتقاد به دین اسلام از دنیا بروید.بنابر این باید اطاعت و پیروى کنید از خداوند
متعال در آنچه شما را به آن دستور داده یا از آن نهى کرده است ، زیرا که تنها علما
از خداى سبحان خوف خواهند داشت .
إنَّ مَن صَرَّحَت
لَهُ العِبَرُ عَمّا بَینَ یَدَیهِ مِنَ المَثُلاتِ ، حَجَزَتهُ التَّقوى عن
تَقَحُّمِ الشُّبُهاتِ ( نهج البلاغه ، خطبه 16)
هـر کـه از کـیـفـرهـایى که برسر پیشینیانش آمده است
عبرت گیرد ، تقوا و پرهیزگارى او را از فرو افتادن در ورطه شبهات باز
دارد.
خَالِطُوا
النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَکَوْا عَلَیْکُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ
حَنُّوا إِلَیْکُمْ
با مردم
آن گونه معاشرت کنید ، که اگر مردید بر شما اشک ریزند، و اگر زنده ماندید ، با
اشتیاق سوى شما آیند. ( نهج البلاغه ، حکمت 10)
حَلالٌ بَیِّنٌ و
حَرامٌ بَیِّنٌ و شُبُهاتٌ بَینَ ذلکَ ، فَمَن تَرَکَ ما اشتَبَهَ علَیهِ مِن الإثم
فهُو لِما استَبانَ لَهُ أترَکُ ( میزان الحکمة ، ج5،ص 472)
حلالى آشکار وجود دارد
و حرامى آشکار و میان این دو شبهات است ، پس هر که آنـچـه را بـر او مـشـتـبـه شـده
فـرو گذارد ، بیگمان حرامى را که برایش آشکار است بیشتر فرو مى
گذارد.