یاران امام زمان ( عجل الله فرجه ) - یاران حضرت مهدی‏ (خاص)

یاران حضرت مهدی ‏علیه السلام 313 نفرند. احادیث فراوانی در ستایش این گروه ممتاز وارد شده و در قرآن کریم آیاتی است که تأویل به آنان شده است:
1. از امام باقر علیه السلام و صادق‏ علیه السلام در تأویل سخن خدای متعال «وَلَئِنْ اَخَّرْنا عَنهُم العَذابَ اِلی اُمَّةٍ مَعدُودَةٍ...» [1] .
روایت شده است: «مراد از امت معدود یاران مهدی در آخرالزمانند؛ 313 نفر به تعداد افراد جنگ بدر. آنان در ساعتی جمع شوند؛ مانند ابرهایی که در پاییز جمع می‏شوند». [2] .
2. از امام صادق‏ علیه السلام درباره این سخن خدای تعالی «فَاستَبِقُوا الخَیرات، اَینَما تکونوا یأت بکم اللّه جمیعاً» [3] روایت شده است: «یَعنِی اَصحَابَ القائِمِ الثَّلاثَمِائَةِ وَالبِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلاً قالَ وَهُمْ وَاللَّهِ الاُمَّةُ الْمَعْدُودَةُ قَالَ یَجْتَمِعُونَ وَاللّهِ فِی سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ قَزَعٌ کَقَزَعِ الْخَریفِ»؛ «مقصود سیصد و اندی یار قائم است، و آنان - واللّه - امت معدوده ‏اند. در یک ساعت جمع می‏شوند؛ همان گونه که ابرها در پاییز جمع می‏شوند». [4] .
3. امام صادق‏ علیه السلام در وصف یاران خاصّ حضرت مهدی ‏علیه السلام فرمود: «مردانی که گویی قلب‏هایشان مانند پاره‏های آهن است. هیچ چیز نتواند دل‏های آنان را نسبت به ذات خداوند گرفتار شک سازد. سخت‏تر از سنگ هستند. اگر بر کوه‏ها حمله کنند، آنها را از هم خواهند پاشید... گویی که بر اسبان خود، مانند عقاب هستند. بر زین اسب امام دست می‏کشند و از این کار برکت طلب می‏کنند. گِرد امام خویش گردیده، در جنگ‏ها جان خود را سپر او می‏سازند و هر چه را بخواهد برایش انجام می‏دهند.
مردانی که شب‏ها نمی‏ خوابند؛ در نمازشان همهمه ‏ای چون صدای زنبور عسل دارند. شب‏ها بر پای خویش ایستاده و صبح بر مرکب‏های خود سوارند. پارسایان شب‏اند و شیران روز. اطاعت آنان در برابر امام‏شان، از اطاعت کنیز برای آقایش زیادتر است.
مانند چراغ‏ها هستند... گویی که دل‏های‏شان قندیل است. از ترس خدا بیمناک و خواهان شهادت‏اند. تمنایشان شهید شدن در راه خدا است. شعارشان این است: «ای مردم! برای خونخواهی حسین بپا خیزید».
وقتی حرکت می‏کنند، پیشاپیش آنان به فاصله یک ماه ترس و وحشت حرکت کند، آنان دسته دسته به سوی مولا می‏روند. خدا به وسیله آنان امام راستین را یاری می‏فرماید». [5] .

پی نوشت ها:
[1] هر آینه اگر از آنان عذاب را تا مدتی معیّن [یا تا فراهم آمدن دسته‏ای به تعداد مشخص] به تأخیر اندازیم...». هود، آیه 8.
[2] بحارالانوار، ج 51، ص 55، ح 42؛ الغیبة، ص 241.
[3] در نیکی‏ها بر یکدیگر پیشی گیرید. هر کجا باشید، خدا همه شما را خواهد آورد». بقره (2)، آیه 148.
[4] الکافی، ج 8، ص 313، ح 487؛ همچنین ر.ک: کتاب الغیبة، ص 477؛ الغیبة، ص 282.
[5] بحارالانوار، ج 52، ص 308.

یاران امام زمان ( عجل الله فرجه )- جبرئیل

«جبرئیل»، یکی‏ ازچهار فرشته مقرّب و برترین آنها (میکائیل، اسرافیل و عزرائیل)است. او در ادیان ابراهیمی رابط میان‏ خداوند و پیامبران است. در کتاب‏های دینی یهودیت، مسیحیت و اسلام از نقش جبرئیل بسیار یاد شده است. جبرئیل، ابراهیم‏ علیه السلام را از آتش به فرمان خدا نجات داد و از موسی‏ علیه السلام در مبارزه با فرعون حمایت کرد. هنگام خروج بنی‏ اسرائیل از مصر، فرعونیان را به بحر احمر کشانید و در آن غرق کرده بر شموئیل ظاهر شد و به داوود علیه السلام ساختن زره آموخت. او زکریا علیه السلام رابه ولادت یحیی ‏علیه السلام و مریم‏ علیها السلام را به ولادت عیسی ‏علیه السلام بشارت داد. [1] .
در سنت اسلامی و قرآن کریم، جبرئیل همان «روح القُدُس» است. دلیل صریح این مطلب، آیه 102 سوره «نحل» است: «قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ القُدُسِ مِنْ رَبِّکَ»؛ «بگو آن (قرآن) را روح القدس از سوی پروردگارت نازل کرده است». در آیه 97 سوره «بقره» نیز آمده است: «قُلْ مَنْ کانَ عَدُوّاً لِجِبْریلَ فَاِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلی قَلْبِکَ بِاِذنِ اللَّهِ»؛ «بگو هر کس دشمن جبرئیل شد [بداند] که جبرئیل آن (قران) را به دستور الهی بر دل تو نازل کرده است».
همچنین در قرآن با نام‏های روح (غافر، 15)، «الرُّوحُ الاَمین» (شعراء، 193)، «شَدیدُ القُوی» (نجم، 50) و «رَسُولٌ کَریم» (تکویر، 21 - 19) از او یاد شده است.
در سوره «نجم» به ملاقات یا مواجهه پیامبرصلی الله علیه وآله با جبرئیل، تصریح دارد. طبق احادیث بسیاری، جبرئیل به صورت جوان خوشرویی به نام دحیه کلبی، بر حضرت محمدصلی الله علیه وآله ظاهر می‏شده است. [2] آن حضرت، جبرئیل را به صورت اصلی خودش نیز مشاهده کرده است.
در غزوه بدر با هزاران فرشته، به مدد پیامبر اسلام‏ صلی الله علیه وآله و یاران او آمد، در معراج همسفر و راهنمای حضرت رسول‏ صلی الله علیه وآله بود و در منتهای معراج، در «سدرةالمنتهی»، از مسیر باز ماند و به پیامبرصلی الله علیه وآله گفت: دیگر مأذون نیست که پیش‏تر رود و آن حضرت به تنهایی به سیر معراج ادامه داد.
نام‏های دیگر جبرئیل، عبارت است از: فرشته وحی، امین وحی، روح الامین عقل اوّل، ناموس اکبر، روح اعظم. [3] .
علامه مجلسی‏رحمه الله در بحارالانوار (ج 25، ص 47 به بعد) بابی تحت این عنوان که «ائمه‏ علیهم السلام مؤید به روح القدس بوده‏اند» باز کرده و احادیث فراوانی از منابع معتبر نقل کرده است.
روایاتی چند، نقش آن فرشته بزرگ الهی را در قیام عظیم و جهانی حضرت مهدی‏ علیه السلام، به روشنی بیان کرده و از او به عنوان اولین کسی که با حضرت مهدی‏ علیه السلام بیعت خواهد کرد، نام برده است.
در بعضی از روایات آمده است: او به همراه خیل عظیمی از فرشتگان، هنگام ظهور در محضر آخرین حجّت الهی حاضر شده و به یاری آن حضرت خواهند شتافت.
امام صادق ‏علیه السلام در قسمتی از یک روایت طولانی فرموده است: «... فَاَوّلُ مَنْ یُبایِعُهُ ذَلکَ الطائِرُ وَهُوَ وَاللَّهِ جَبْرَئیل‏علیه السلام» [4] .
نیز فرمود: «اَوَّلُ مَنْ یُبایِعُهُ جَبْرَئیل...». [5] و [6] .

پی نوشت ها:
[1] ر.ک: کتاب مقدس، کتاب دانیال، باب 8، عدد 16 و باب 9 عدد 21؛ انجیل متی، باب اول عدد 19 و....
[2] الکافی، ج 2، ص 587؛ المناقب، ج 2، ص 244.
[3] ر.ک: لغتنامه دهخدا.
[4] الکافی، ج 4، ص 184، ح 3؛ علل‏الشرایع، ح 2، ص 429، ح 1.
[5] علی بن ابراهیم قمی، تفسیر قمی، ج 2، ص 204.
[6] ر.ک: الغیبة، ص 314، ح 6؛ روضةالواعظین، ص 265.

یاران امام زمان ( عجل الله فرجه )- مالک اشتر

یکی از کسانی که در روایات اسلامی از او به عنوان یار امام قائم (عج) در هنگام خروج نام برده شده است، «مالک اشتر» است.
مالک اشتر مردی شجاع، رئیس قبیله، و از بزرگان شیعه و سخت دوستدار امیر مؤمنان و یاور او بود.مالک پس از رحلت پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله برای نبرد با سپاه رومیان که به مبارزه با اسلام برخواسته بودند وارد سپاه اسلام شد و همراه با آنها در یکی از نواحی شام به نام «یرموک» با دشمن به نبرد پرداخت، در آنجا بود که شایستگی خود را آشکار ساخت.
پس از به خلافت رسیدن حضرت علی علیه السّلام نخستین کسی که با حضرت بیعت کرد، «مالک اشتر» بود. امام علی علیه السّلام درباره او می فرماید:
«او از شمشیرهای خداست، نه کند می شود و نه ضربتش بی اثر می ماند»
و در جای دیگر می فرماید: «مالک اشتر برای من همانگوته بود که من برای رسول خدا بودم.»
مالک اشتر از طرف امام علی به عنوان فرماندار مصر به آن سرزمین روانه شد. امّا قبل از اینکه به مصر برسد، در میانه راه به وسیله مأموران معاویه که از رسیدن او به مصر وحشت داشتند، مسموم شد و به شهادت رسید. («دانستنیهای نهج البلاغه»، ص 168)
رجوع شود به واژه: ابو دجانه انصاری

یاران امام زمان (عجل الله فرجه ) - حضرت عیسی علیه السلام

در روایات اسلامی وارد شده است که پس از ظهور حضرت قائم (عج)، حضرت عیسی علیه السّلام از آسمان فرود می آید، و پشت سر مهدی (عج) نماز می گذارد، و فریاد می زند که: «در بیت المقدّس را باز کنید». در را باز می کنند. در این میان، دجّال با هفتاد هزار یهودی مسلّح پدیدار می شود... و چون عیسی علیه السّلام آهنگ کشتن دجّال می کند، او می گریزد.
عیسی علیه السّلام می گوید: من تو را با یک ضربت می شکنم و چنین می شود (او را می گیرد و می کشد)».
یهودیان در گوشه و کنار، و در پناه هر سنگ و درخت و جانور و چیز دیگری پنهان می شوند. امّا همه چیز، به سخن می آید و بانگ بر می دارد «ای بنده مسلمان خدا، اینجا یک یهودی است بیا و او را بکش». و اینچنین جهان از وجود یهود پاک می گردد. («خورشید مغرب»، ص 32)

یاران امام زمان ( عجل الله فرجه)- اصحاب کهف

در قصص قرآنی «اصحاب کهف»، نام گروهی از مؤمنان است که از ستم پادشاهی مشرک به غاری پناه بردند و سالیانی دراز به خواب عمیقی فرو رفتند. بر پایه روایات، این پادشاه مشرک «دقیانوس» و محل واقعه «افسوس» دانسته شده است.
داستان این گروه با اشاراتی کوتاه در اوایل سوره «کهف» ذکر شده است. در آن سخن از یکتا پرستانی است که برای گریز از پرستش خدایان دروغین، به غاری پناه بردند تا از گزند ستمکاران بت‏پرست برهند. خوابی که آنان را در ربود، به فرمان پروردگار سالیانی به طول انجامید و در این مدت، چنان هیبتی داشتند که کسی را یارای نزدیک شدن و نگریستن به آنان نبود. آنان را بیدار می‏پنداشتند.
این خفتگان سالیانی چند را (بر پایه آیات قرآنی 309 سال) در همان حال گذراندند. چون به خواست الهی از خواب برخاستند، چنان گمان بردند که تنها روزی یا کمی بیشتر از روز خواب بوده‏اند. چون یکی از ایشان برای فراهم آوردن غذا به شهر در آمد، مردم از حال شگفت انگیزشان آگاهی یافتند و بر آن شدند تا بر در غار آنان مسجدی به پا سازند.
آنچه این انسان‏ها را به بحث مهدویّت مرتبط می‏ سازد، روایاتی است که از آنان به عنوان جمعی از یاران حضرت مهدی‏ علیه السلام یاد شده است آنان در این بازگشت از حکومت جهانی عدل و قسط بهره وافری خواهند برد.
امام صادق‏ علیه السلام فرمود: «اِذَا ظَهَرَ القائمُ مِنْ ظَهْرِ هَذا البَیْتِ بَعَثَ اللهُ مَعَهُ سَبْعَةً وَعِشْرینَ رَجُلاً مِنْهُم اَرْبَعَةَ عَشَرَ رَجُلاً مِنْ قَومِ مُوسی... و اَصْحابُ الکَهْفِ ثَمانِیَةٌ وَالمِقدادُ وَجابِرُ الاَنْصارِیُّ وَمُؤمِنُ آلِ فِرْعَوْنَ وَ یُوشَعُ بْنُ نُونٍ وَصیُّ مُوسی» البته برخی از مفسرین اهل سنّت نیز به زنده شدن اصحاب کهف در دوران ظهور حضرت مهدی‏ علیه السلام اشاره نموده‏اند.

پی نوشت ها:
[1] ر.ک: بحارالانوار، ج 14، ص 436 - 411؛ ارشادالقلوب، ج 2، ص 365 - 360.
[2] ر.ک: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 12، صص 354 - 405؛ بحارالانوار، ج 14، ص 407، باب قصة اصحاب الکهف والرقیم.
[3] ر.ک: طبری، دلائل‏الامامة، ص 248؛ نیشابوری، روضةالواعظین، ص 266.
[4] ر.ک: القرطبی، تفسیر القرطبی، ج 10، ص 390.