نام : موسى علیه السلام القاب معروف :عبد صالح ، کاظم ، باب
الحوائج |
نام : موسى علیه السلام القاب معروف :عبد صالح ، کاظم ، باب
الحوائج |
نام : على علیه السلام القاب معروف : هادى نقىعلیه السلام کنیه : ابوالحسن سوم علیه السلام پدر و مادر : امام جواد علیه السلام ، سمانه (س) |
نام :محمد علیه السلام القاب معروف :جواد، تقىعلیه السلام کنیه :ابوجعفر علیه السلام پدر و : حضرت رضا علیه السلام و مادر : خیزران (س ) |
نام :على بن موسى علیه السلام لقب معروف: رضا علیه السلام کنیه :ابوالحسن ثانی پدر و مادر :امام
موسى بن جعفرعلیه السلام، نجمه
و در سناباد نوقان (که امروز
یکى از محله هاى مشهد است ) به شهادت رسید. دوران زندگى :در سه بخش ؛ |
نام : محمد، احمد صلی الله علیه و آله - لقب معروف : رسول الله ،
خاتم النبیین |
موفقیت
در زندگی بستگی به میزان بهره گیری از الگوی مناسب دارد. تلاش بدون سرمشق درست،
پیامد و فائده مطلوبی ندارد. از جمله چگونگی اخلاق و رفتار انسان ها در زندگی فردی،
خانوادگی، و اجتماعی است که باید در این باره، از الگوی نیکو بهره جویند. |
* انَا خاتَمُ الاْوْصِیاءِ، بی یَدْفَعُ الْبَلاءُ عَنْ
اهْلی وَشیعَتی . (دعوات راوندی : ص 207، ح 563 )
من آخرین وصیّ پیغمبر خدا
هستم به وسیله من بلاها و فتنه ها از آشنایان و شیعیانم دفع و برطرف خواهد شد.
* إنَّ الْحَقَّ مَعَنا وَ فینا، لا یَقُولُ ذلِکَ سِوانا إلاّ کَذّابٌ
مُفْتَرٍ، وَ لا یَدَّعیهِ غَیْرُنا إلاّ ضالُّ غَویّ .
(بحارالا نوار: ج 53، ص
191، ضمن ح 19)
حقیقت - در همه موارد و امور - با ما و در بین ما اهل بیت عصمت و طهارت خواهد بود و چنین سخنی را هر فردی غیر از ما بگوید دروغ گو و مفتری می باشد؛ و کسی غیر از ما آن را ادّعا نمی کند مگر آن که گمراه باشد.
* امّا
امْوالُکُمْ فَلا نَقْبَلُها إلاّ لِتُطَهِّرُوا، فَمَنْ شاءَ فَلْیَصِلْ، وَ مَنْ
شاءَ فَلْیَقْطَعْ . (إکمال الدّین : ج 2، ص 484)
اموال - خمس و زکوت - شما را
جهت تطهیر و تزکیه زندگی و ثروتتان می پذیریم ، پس هر که مایل بود بپردازد، و هر که
مایل نبود نپردازد.
* إنّا نُحیطُ عِلْما بِانْبائِکُمْ، وَ لا یَعْزُبُ عَنّا
شَیْیءٌ مِنْ اخْبارِکُمْ. (احتجاج : ج 2، ص 497 )
ما بر تمامی احوال و اخبار
شما آگاه و آشنائیم و چیزی از شما نزد ما پنهان نیست .
* سَجْدَةُ الشُّکْرِ
مِنْ الْزَمِ السُّنَنِ وَ اوْجَبِها. (وسائل الشّیعة : ج 6، ص 490، ح 3)
سجده
شکر پس از هر نماز از بهترین و ضروری ترین سنّتها است .
دارای دو خال مخصوص: خالی بر چهره دارد که
برگونه راستش همچون دانه مُشکی میان سفیدی صورتش میدرخشد و خالی دیگر بین دو کتفش
متمایل به جانب چپ بدن دارد.
در باره شمایل ظاهری امام زمانعجل الله فرجه پاره ای صفات دیگر از مجموعه
روایات وارده در این باب میتوان بدست آورد:
* آن حضرت رنگی سپید، که آمیختگی
مختصری با رنگ سرخ دارد.
*از بیداری شبها، چهره اش به زردی میگراید.
*
چشمانش سیاه و ابروانش بهم پیوسته است و در وسط بینی او بر آمدگی کمی پیداست.
*
میان دندانهایش گشاده و گوشت صورتش کم است.
* میان دو کتفش عریض است و شکم و
ساق او به امیرالمؤمنین علیه السلام شباهت دارد.
* در وصف او وارد شده: « المهدیّ طاووس اهل الجنّة. وجهه
کالقمر الدّری علیه جلابیب النور.»
حضرت مهدیعجل الله فرجه طاووس اهل بهشت است، چهره اش مانند ماه
درخشنده است و گویا جامه هایی از نور بر تن دارد.
شبیه پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) :حضرت
مهدی عجل الله فرجه سیمایی چون سیمای
پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) دارد، در رفتار و گفتار و سیرت نیز شبیه و همانند
اوست.
امیرالمؤمنین علیه السلام
روزی به امام حسین علیه السلام نظر
افکنده به اصحاب خود فرمودند:
« در آینده خداوند از نسل او مردی را پدید میآورد
که همنام پیامبر شماست و در ویژگیهای ظاهری و سجایای اخلاقی به او شباهت دارد.»
زیبا و خوش صورت: زیبایی اگر به اعتدال و تناسب اعضای چهره، یا به گیرایی نگاه
و نورانیّت صورت و جذّابیّت آن باشد، همگی در وجود نازنین یادگار پیامبر(صلی الله
علیه وآله وسلم) به ودیعت نهاده شده است.
گشاده پیشانی: پیشانی بلند و گشادهاش
بر هیبت و وقار چهره زیبایش میافزاید، و چنان نوری بر چهره و جبین او پیداست که
سیاهی موهای سر و محاسن شریفش را تحت الشعاع قرار می دهد.
میانه قامت: قامتی نه
دراز و بیاندازه و نه کوتاه بر زمین چسبیده دارد، بلکه اندامش معتدل و میانه است.
ادامه دارد
دانشمندو محدث بزرگ ، علی بن
عیسی اربلی ، صاحب کتاب کشف الغمه نقل می کند: سید باقی بن عطوه ، برای من نقل کرد:
پدرم (عطوه )در مذهب زیدی بود، بیمار شد، و بیماری او طول کشید، و همه پزشکان عصر
از درمان آن عاجز شدند، من و برادرانم که پسران او بودیم به مذهب شیعه دوازده امامی
، تمایل داشتیم ، پدرم از این جهت نسبت به ما دل خوشی نداشت ، و مکرر به ما می گفت
: (من مذهب شما را نمی پذیرم مگر اینکه صاحب شما (حضرت مهدی (عج ) بیاید و مرا شفا
دهد).
اتفاقا شبی هنگام نماز عشاء همه ما در یکجا جمع بودیم ، که شنیدیم : پدرم
فریاد زد: (صاحب خود را در یابید که همین لحظه از نزد من بیرون رفت )ما با شتاب از
خانه بیرون پریدیم ، هر چه دویدیم و به اطراف نگریستیم ، او را ندیدیم ، برگشتیم و
از پدر پرسیدیم ، جریان چه بود؟
گفت : شخصی نزد من آمد و فرمود: ای عطوه
!
گفتم : تو کیستی ؟
گفت : (من صاحب پسران تو هستم ، آمده ام به اذن خدا تو
راشفا دهم )، سپس دست کشید و هماندم به طور کلی بیماریم بر طرف شد و کاملا سلامتی
خود را باز یافتم . ( اثباه الهداه ، ج 7، ص 354 )
داستانهای شنیدنی از چهارده معصوم علیهم السلام - نوشته : محمد
محمدی اشتهاردی
قال مولانا الامام المهدی عجل الله فرجه :(أَکْثِرُوا الدُّعاءَ بِتَعْجیلِ الْفَرَجِ،
فإِنَّ ذلِکَ فَرَجُکُمْ)(کمال الدین، ج2، ص485، ح4)
برای شتاب در گشایش حقیقی و
کامل، بسیار دعا کنید; زیرا، همانا، فَرَج شما در آن است.
در این روایت، امام به
زیاد دعا کردن برای تعجیل فَرَج فرمان می دهند. این فرمان حضرت، اهمیّت مطلب را می
رساند;
زیرا فَرَجْ و گشایش شیعیان از تمام گرفتاری ها و فتنه ها، در سایه ی
ظهور حضرت محقق می گردد
و تا زمانی که حضرت در غیبت به سر می برد، شیعه نیز تحت
فشار و ظلم و تعدّی حاکمانِ ظالم و جائر است.
برای شیعیان فَرَجی است و آنان از
شکنجه و اذیّت و آزار و تهمت رهایی خواهند یافت. آن روز طلایی خواهد رسید و آنان در
سایه ی حکومت آقا و مولایشان در آرامش و رفاه و معنویت زندگی خواهند کرد.
یکی از
عوامل تعجیل در فرج آن حضرت، دعا است.
می دانیم که دعا بدون درخواست قلبی و
زمینه سازی برای تحقّق آن، مؤثر نخواهد بود. انسان باید با زبان و قلب بطلبد، و در
عمل نیز زمینه ساز خواسته ی خود باشد.
محمد بن ابراهیم بن مهزیار (ره ) که پسر وکیل
امام حسن عسکری علیه السلام در
اهواز بود می گوید: بعد از وفات امام حسن عسکری علیه السلام، درباره جانشین آن حضرت ، شک کردم ، و نزد
پدرم (ابراهیم ) مال زیادی که مربوط به امام علیه السلام بود، جمع شده بود، پدرم آن مال را برداشته و سوار کشتی شد، و
من نیز برای بدرقه به دنبالش رفتم ، در کشتی تب سختی کرد و گفت : پسر جان مرا بر
گردان که این بیماری ، نشانه مرگ است ، و به من گفت : نسبت به این مال از خدا بترس
(و آن را از دستبرد ورثه و دیگران حفظ کن و به صاحبش برسان )، و وصیت خود را به
من کرد و پس از سه روز از دنیا رفت . |
وجود دو روایت، دلیل چنین کاری است که یکی، قول امام و
دیگری، فعل امام است. امام صادق علیه السلام فرموده است: «فلیقم و لیطلب من الله تعجیل فرجه؛ پس بایستد و از خدا
تعجیل فرج را طلب کند»(منتخب الاثر، ص641).
درباره امام رضاعلیه السلام نقل شده است: «وضع الرضا یده علی رأسه و
تواضع قائماً و دعی له بالفرج؛ امام رضاعلیه السلام دستش را بر روی سرش قرار داد و متواضعانه ایستاد و برای فرج او
دعا کرد»(منتخب الاثر، ص640).
از این دو روایت، معلوم میشود هنگام برده شدن نام
امام زمان عجل الله فرجه باید برخاست و
برای حضرت دعا کرد. البته در روایت اول برخاستن را ویژه زمانی میداند که لقب قائم
ذکر شود و فقط بلند شدن و دعا کردن را میرساند. اما روایت دوم، لقب خاص را
نمیرساند، بلکه هرگاه یادی از امام شود، باید برخاست و دعا کرد و نیز علاوه بر این
در روایت دوم دست روی سر نهادن نیز بیان شده است.
امام صادقعلیه السلام سبب این کار را فرموده است: «زیرا غیبت ایشان
طولانی است و چون رأفت امام به کسانی که دوستش دارند، زیاد است، هرکس او را به این
لقب ـ که اشاره به دولت ایشان دارد و حسرت بر غربت ایشان را میرساند ـ یاد کند،
امام به او نظر میکند و از جمله چیزهایی که نشان تعظیم است، برخاستن بنده هنگام
نگاه کردن مولا به او است.(منتخب الاثر، ص641).
از این روایت معلوم میشود،
برخاستن، نشان تعظیم و احترام و بزرگ شمردن امام است و در مورد روایت دوم نیز هر
چند کلام امام نیست، اما برداشت راوی ـ به عنوان کسی که حاضر در مجلس است ـ همین
تواضع است. راوی میگوید: «وتواضع قائماً» یعنی برای تواضع، امام به پا خاست. پس
برای بزرگ شمردن امام و کوچک انگاشتن خود، چنین عملی انجام میشود.
ابو حمزه ثمالی می گوید:
از حضرت امام محمد باقر علیه السلام پرسیدم: ای فرزند رسول خدا!
مگر شما ائمه، همه قائم به حق نیستید؟
فرمود: بلی!
عرض کردم: پس چرا فقط امام
زمان عجل الله فرجه قائم نامیده شده
است؟
حضرت فرمود: هنگامی که جدم حسین بن علی علیه السلام به شهادت رسید، فرشتگان آسمان به درگاه
خداوند متعال نالیدند و گریستند و عرض کردند: پروردگارا! آیا کسی را که برگزیده
ترین خلق تو را به قتل رسانده است به حال خود وا می گذاری؟
خداوند متعال به آنها
وحی فرستاد: آرام گیرید! به عزت و جلالم سوگند! از آنها انتقام خواهد کشید، هر چند
بعد از گذشت زمانی باشد.
آنگاه پرده حجاب را کنار زده و فرزندان حسین علیه السلام را که وارثان امامت بودند،
به آنها نشان داد. ملائکه از دیدن این صحنه بسیار مسرور شدند.
یکی از آنها در
حال قیام نماز می خواند. حق تعالی فرمود: به وسیله این قائم از آنها انتقام خواهم
گرفت.) ( علل الشرایع، ص 160، باب 129، ح 1)
یکی از مشهورترین لقب های امام زمان عجل الله فرجه مهدی است . درباره علت نامیده شدن آن حضرت با
این لقب روایت های مختلفی ذکر شده است . حضرت امام محمد باقر علیه السلام می فرمایند:
هنگامی که مهدی ما قیام کنند
ثروت ها را بطور مساوی تقسیم و در جامعه به عدالت و دادگری رفتار می کند . هر کس از
او اطاعت کند از خداوند اطاعت کرده است و هر کس او را نافرمانی کند از خدا نافرمانی
کرده است . و آن جضرت را «مهدی » نامیده اند چون به امور پنهان و نهانی هدایت می
گردد . (اثباة الهداة، ج 7، ص 110 و 169)
درباره امور نهانی که آن حضرت به آنها
هدایت می شود یا هدایت می کند با توجه به تعابیر روایات نظرات چندی بیان شده است .
از آنجا که در دوره غیبت مخصوصا دوران غیبت کبری در اثر پیدا شدن تبلیغات ضددینی و
تفسیرها و برداشت های نامناسب از احکام دین و نفوذ خرافات و اندیشه های غلط غیردینی
به اصول و تعالیم اصیل اعتقادی مردم دین اصلی و حتی قرآن اصلی را فراموش خواهند کرد
. آن حضرت پس از ظهور قرآن اصیل و احکام واقعی اسلام را از لابلای آنهمه تحریفات و
تفسیرهای ادرست بیرون خواهند کشید به گونه ای که حتی مردم گمان خواهند کرد که ایشان
یک دین و آیین جدیدی را مطرح می کنند به این مناسبت آن حضرت را مهدی می گویند .
ویژگی ها، اختیارات و عملکردهای امام مهدی عجل الله فرجه در عصر ظهور، جز با تشکیل حکومت واحد جهانی محقّق نخواهد شد. بر اساس روایات، حضرت مهدی امام زمان عجل الله فرجه ظلم و جور را از روی زمین بر می اندازد و عدالت و دین حق را در سطح جهان برای همیشه مستقر می سازد. او دارای قدرت و امکانات مطلق و جهانی خواهد بود که نتیجه آن، چیرگی بر عالم و تشکیل حکومت مقتدر جهانی است و ... .امام باقر علیه السلام می فرماید: «القَائِمُ مِنّا مَنْصُورٌ بِالرُّعْبِ مُوَیدٌ بِالنَّصْرِ تُطْوی لَهُ الاَرْضُ وَتَظْهَرُ لَهُ الکُنُوزُ یبْلُغُ سُلْطانُهُ المَشْرِقَ وَالمَغْرِبَ وَیظْهِرُاللهُ عَزَّوَجَلَّ بِهِ دِینَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوکَرِهَ المُشْرِکُونَ فَلا یبْقَی فِی الاَرْضِ خَرابٌ اِلاَّ قَدْ عُمِرَ وَینْزِلُ رُوحُ اللَّهِ عیسَی بْنُ مَریمَ فَیصَلّی خَلْفَهُ»؛ «قائم ما با افکندن بیم و هراس در دل ستمگران، یاری می شود و با پشتیبانی الهی تأیید می گردد. زمین برایش خاضع و تسلیم می شود و گنج ها برای او نمایان می گردد. حکومت او شرق و غرب عالم را فرا می گیرد. خداوند به وسیله او دینش را بر تمامی ادیان چیرگی و غلبه می بخشد؛ هر چند مشرکان کراهت داشته باشند. در عصر ظهور در زمین خرابی و ویرانی نمی ماند؛ مگر آنکه آباد می شود. عیسی بن مریم فرود میآید و پشت سر او نماز میگزارد». (کمال الدین و تمام النعمة، ج 1، ص 331، ح 16)
بیگمان این تشبیه، از روی حکمت بوده است؛ از
این رو دانشوران شیعه در بیان این تشبیهات نکتههای ارزشمندی را یادآور شدهاند که
اینجا فقط به برخی از آنها اشاره میکنیم:
1- خورشید، در منظومة شمسی محور و
مرکز است. امام زمان عجل الله فرجه نیز
در منظومة زندگی انسانها محور و اساس است.
2- خورشید، در مجموعة هستی دارای
فواید بیشماری است که فقط یکی از آنها نور افشانی است. امام زمانعجل الله فرجه نیز در نظام آفرینش دارای
فواید بیشماری است که فقط فواید اندکی از آن، وابسته به آشکاری او است.
3- ابر،
فقط چهره خورشید را بر زمینیها میپوشاند؛ ولی هرگز زمین را تاریک نمیکند. پرده
غیبت نیز فقط انسانها را از دیدار مستقیم حضرت محروم میکند و هرگز مانعی بر
نورافشانی او بر مردمان نخواهد شد .
4- ابری شدن از عوارض زمین و زمینیان است،
نه خورشید؛ غیبت نیز نتیجه رفتار انسانها است.
5- ابر، فقط برای کسانی مانع است
که زیر آن باشند. اگر کسی بر جاذبه زمین غالب شد و از ابرها بالا رفت، دیگر ابر
مانع او نخواهد بود. در غیبت نیز اگر کسی بر جاذبههای دنیایی چیره و غالب شد وآن
سان که شایسته است، تعالی یافت، ممکن است از پرده غیبت فراتر رفته به دیدار آن
خورشید پنهان نایل شود.
در سخنان پیشوایان معصوم علیهم السلام دربارة فواید امام غایب، تشبیه زیبایی ذکر
شده که در آن، حضرت مهدی عجل الله فرجه
در دوران غیبت، به آفتاب پشت ابر تشبیه شده است.در بیان نورانی رسول گرامی
اسلام صلی الله علیه و آله چنین آمده است
جابربن عبداللّه انصاری از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله پرسید: «آیا شیعیان در زمان غیبت قائم از
وجود مبارک او بهرهمند می شوند؟» پیامبرصلی الله علیه و آله در پاسخ فرمود:اِی وَالَذِی بَعَثَنِی بِالنُّبُوَةِ اِنَّهُم
یَسْتَضیئُونَ بِنُورِهِ وَیَنْتَفِعُونَ بِوِلایَتِهِ فی غَیْبَتِهِ کَانتِفاعِ
النَّاسِ بِالشَّمْسِ وَ اِنْ تَجَلَّلَها سَحابٌ. یا جابِرُ! هَذا مِنْ مَکْنُونِ
سِرِّ اللَّهِ وَمَخْزُونِ عِلْمِهِ، فَاکْتُمْهُ اِلاّ عَنْ اَهْلِهِ؛ آ ری! سوگند
به خدایی که مرا به نبوّت بر انگیخت! آنان در غیبت او، از نورش روشنایی میگیرند و
از ولایت او، بهرهمند میشوند؛ همانند بهرهمندی مردم از خورشید؛ اگرچه ابرها چهره
آن را بپوشانند.ای جابر! این از اسرار پوشیده خداوند و از علوم ذخیره شده او است.
آن را مخفی کن، مگر از اهلش. ( شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج 1، ص 253، ح
3 ) ادامه دارد
آزادی از یوغ بیعت
با طاغوتهای زمان :
پیشوای دوازدهم، هیچ رژیمی را، حتی از روی تقیه، به رسمیت
نشناخته و نمی شناسد. او مامور به تقیه از هیچ حاکم و سلطانی نیست و تحت حکومت و
سلطنت هیچ ستمگری در نیامده و در نخواهد آمد، چرا که مطابق وظیفه خود عمل می کند و
دین خدا را به طور کامل و بی هیچ پرده پوشی و بیم و ملاحظه ای اجرا می کند.
بنابراین جای هیچ عهد و میثاق و بیعت با کسی و مراعات و ملاحظه نسبت به دیگران باقی
نمی ماند.
«حسن بن فضال » می گوید: امام هشتم فرمود: گویی شیعیانم را می بینم
که هنگام مرگ سومین فرزندم[امام حسن عسکری]در جستجوی امام خود، همه جا را می گردند
اما او را نمی یابند.
عرض کردم: چرا غایب می شود؟
فرمود: برای اینکه وقتی
با شمشیر قیام می کند، بیعت کسی در گردن وی نباشد. ( صدوق،کمال الدین،باب 44،ص
480،ح 4)
سیره پیشوایان، ص. 665 - نویسنده: مهدی پیشوائی
حفظ جان امام :
خداوند، به وسیله غیبت،
امام دوازدهم را از قتل حفظ کرده است، زیرا اگر آن حضرت از همان آغاز زندگی در میان
مردم ظاهر می شد، او رامی کشتند . بر این اساس اگر پیش از موعد مناسب نیز ظاهر شود،
باز جان او به خطر می افتد و به انجام ماموریت الهی و اهداف بلند اصلاحی خود موفق
نمی گردد.
«زراره » ، یکی از یاران امام صادق-علیه السلام-می گوید: امام صادق-علیه السلام-فرمود: امام منتظر، پیش از قیام خویش مدتی از
چشمها غایب خواهد شد.
عرض کردم: چرا؟
فرمود: بر جان خویش بیمناک خواهد بود.
(کلینی،کافی ،ج 1،ص 337)
سیره پیشوایان، ص. 665 - نویسنده: مهدی پیشوائی