«جبرئیل»، یکی ازچهار فرشته مقرّب و برترین آنها (میکائیل، اسرافیل و
عزرائیل)است. او در ادیان ابراهیمی رابط میان خداوند و پیامبران است. در
کتابهای دینی یهودیت، مسیحیت و اسلام از نقش جبرئیل بسیار یاد شده است.
جبرئیل، ابراهیم علیه السلام را از آتش به فرمان خدا نجات داد و از
موسی علیه السلام در مبارزه با فرعون حمایت کرد. هنگام خروج بنی اسرائیل از
مصر، فرعونیان را به بحر احمر کشانید و در آن غرق کرده بر شموئیل ظاهر شد و
به داوود علیه السلام ساختن زره آموخت. او زکریا علیه السلام رابه ولادت
یحیی علیه السلام و مریم علیها السلام را به ولادت عیسی علیه السلام بشارت
داد. [1] .
در سنت اسلامی و قرآن کریم، جبرئیل همان «روح القُدُس» است. دلیل صریح این
مطلب، آیه 102 سوره «نحل» است: «قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ القُدُسِ مِنْ
رَبِّکَ»؛ «بگو آن (قرآن) را روح القدس از سوی پروردگارت نازل کرده است».
در آیه 97 سوره «بقره» نیز آمده است: «قُلْ مَنْ کانَ عَدُوّاً لِجِبْریلَ
فَاِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلی قَلْبِکَ بِاِذنِ اللَّهِ»؛ «بگو هر کس دشمن
جبرئیل شد [بداند] که جبرئیل آن (قران) را به دستور الهی بر دل تو نازل
کرده است».
همچنین در قرآن با نامهای روح (غافر، 15)، «الرُّوحُ الاَمین» (شعراء،
193)، «شَدیدُ القُوی» (نجم، 50) و «رَسُولٌ کَریم» (تکویر، 21 - 19) از او
یاد شده است.
در سوره «نجم» به ملاقات یا مواجهه پیامبرصلی الله علیه وآله با جبرئیل،
تصریح دارد. طبق احادیث بسیاری، جبرئیل به صورت جوان خوشرویی به نام دحیه
کلبی، بر حضرت محمدصلی الله علیه وآله ظاهر میشده است. [2] آن حضرت،
جبرئیل را به صورت اصلی خودش نیز مشاهده کرده است.
در غزوه بدر با هزاران فرشته، به مدد پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله و
یاران او آمد، در معراج همسفر و راهنمای حضرت رسول صلی الله علیه وآله بود و
در منتهای معراج، در «سدرةالمنتهی»، از مسیر باز ماند و به پیامبرصلی الله
علیه وآله گفت: دیگر مأذون نیست که پیشتر رود و آن حضرت به تنهایی به سیر
معراج ادامه داد.
نامهای دیگر جبرئیل، عبارت است از: فرشته وحی، امین وحی، روح الامین عقل اوّل، ناموس اکبر، روح اعظم. [3] .
علامه مجلسیرحمه الله در بحارالانوار (ج 25، ص 47 به بعد) بابی تحت این
عنوان که «ائمه علیهم السلام مؤید به روح القدس بودهاند» باز کرده و
احادیث فراوانی از منابع معتبر نقل کرده است.
روایاتی چند، نقش آن فرشته بزرگ الهی را در قیام عظیم و جهانی حضرت
مهدی علیه السلام، به روشنی بیان کرده و از او به عنوان اولین کسی که با
حضرت مهدی علیه السلام بیعت خواهد کرد، نام برده است.
در بعضی از روایات آمده است: او به همراه خیل عظیمی از فرشتگان، هنگام ظهور
در محضر آخرین حجّت الهی حاضر شده و به یاری آن حضرت خواهند شتافت.
امام صادق علیه السلام در قسمتی از یک روایت طولانی فرموده است: «...
فَاَوّلُ مَنْ یُبایِعُهُ ذَلکَ الطائِرُ وَهُوَ وَاللَّهِ جَبْرَئیلعلیه
السلام» [4] .
نیز فرمود: «اَوَّلُ مَنْ یُبایِعُهُ جَبْرَئیل...». [5] و [6] .
پی نوشت ها:
[1] ر.ک: کتاب مقدس، کتاب دانیال، باب 8، عدد 16 و باب 9 عدد 21؛ انجیل متی، باب اول عدد 19 و....
[2] الکافی، ج 2، ص 587؛ المناقب، ج 2، ص 244.
[3] ر.ک: لغتنامه دهخدا.
[4] الکافی، ج 4، ص 184، ح 3؛ عللالشرایع، ح 2، ص 429، ح 1.
[5] علی بن ابراهیم قمی، تفسیر قمی، ج 2، ص 204.
[6] ر.ک: الغیبة، ص 314، ح 6؛ روضةالواعظین، ص 265.
«تناثر» به معنای پراکنده شدن و از بین رفتن و «نجوم» به معنای ستارگان
است. در سال پایانی غیبت صغری و آغاز غیب کبری، ستارگان فروزان بسیاری در
آسمان علم و دانش و تقوا، افول کرده، چهره در نقاب خاک بردند.
مرحوم کلینی صاحب کتاب شریف الکافی علی بن بابویه قمی و سمری آخرین
سفیر حضرت حجّت علیه السلام از جمله کسانی هستند که در سال 329 هجری دار فانی
را وداع گفتند. این سال، به جهت کثرت در گذشت دانشمندان شیعی، به «سنه
تناثر النجوم» شهرت یافت.
پی نوشت ها:
[1] رجال ابن داوود، ص 341.
[2] بحارالانوار، ج 58، ص 233.
سخت مسیری: جاده عرفان تاریک است و باریک، تأکید بر
نسیهها و «نکن نکنها» و مرگ اندیش، ذم عشق مجازی
سخت سخنی: سخنان مبهم،
ناسلیس، ارشاد و امر و نهی مستقیم
سخت نویسی: عبارت دشواری و ناسلیس
سخت
گذرانی: توصیه افراطی و زود هنگام به زهد و اجتناب از تعلقات به افراد
مبتدی
سختیابی: استادعرفان، جلسات و آثار، گران قیمت بودن
سخت لقایی: دشواری
ملاقات با عرفا و رهبران و اساتید
سخت وصالی: همه نمی توانند برسند، دور جلوه
دادن خدا و مقام وصل
سخت تصویری: چاپ بنر، پوستر و عکس بد شکل و قیافه از
عرفا
سخت پوشی: لباس زبر و خشن، و ناهماهنگ و...
سخت و بدگِلی: استفاده از
مبلغان بدگل
سخت جوشی: دیر و بد جوشیدن با مردم
سخت نوایی: اهمیت ندادن به
صدای زیبا و دلنشین در جذب
سخت ارضایی: مشکلات ازدواج، ازدواج را مقابل سیر و
سلوک دانستن
سخت طبعی: چهرة گرفته ، نهی از خندیدن، تأکید بر غم
پی نوشت :
[1] . فصلنامه معنوی، الهیاتی،
انتقادی، پژوهشگاه باقرالعلوم، محمدحسین قدیری، شماره 3، ص104، بهار
1391.
وَ قَالَ علی[علیه السلام] أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ وَ رَضِیَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ وَ هَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَهُ .
ترجمه :و درود خدا بر او، فرمود : آن که جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست کرده ، و آن که راز سختى هاى خود را آشکار سازد خود را خوار کرده ، و آن که زبان را بر خود حاکم کند خود را بى ارزش کرده است.
کلام شهید | |
خاطره گفت « امشب من این جا بخوابم ؟» گفتم « بخواب . ولی پتو نداریم.» یک برزنت گوشه ی سنگر بود. گفت « اون مال کیه ؟» گفتم « مال هیشکی .بردار بخواب.» همان را برداشت کشید رویش .دم در خوابید. صبح فردا، سر نماز ، بچه ها به ش می گفتند« حاج حسین شما جلو بایستید.» شهید خرازی |
مَن تَوَکَّلَ
علَى اللّه ِ لا یُغلَبْ ، و مَنِ اعتَصمَ باللّه ِ لا یُهزَمْ .( میزان الحکمة ،
ج13،ص459)
آنکه به
خدا توکّل کند، مغلوب نشود و آنکه به خدا توسّل جوید، شکست نخورد.
سؤال
حکم اپیلاسیون تمام بدن برای
بانوان چیست؟
جواب
اپیلاسیون دست و پا توسط همجنس به خودی خود اشکال شرعی ندارد مگر اینکه موجب مفسده ای شود یا ضرر مهمی برای بدن داشته باشد ولی اپیلاسیون عورت توسط همجنس جایز نیست.
استفتا از دفتر مقام معظم رهبری در قم
مادر گرامی امام حسن عسکری علیه السلام حضرت حدیثه علیه السلام است که ملقب به جده و کنیهی مبارکشان ام الحسن بود در سودان متولد شد و 4 پسر و یک دختر به دنیا آورد. ایشان ام ولدی بود به همین دلیل او را حدیثه میگفتند برخی نام این بانوی گرامی را سوسن و برخی سلیل ذکر کردهاند شیخ مفید در ارشاد، در ذکر نام مادر امام حسنعسکری علیه السلام مینویسد : مادرش ام ولدی بود که به او محدثه میگفتند. او در نهایت صلاح،ورع و تقوا بود. هنگامی که او را نزد امام هادی علیه السلام آوردند، و همسر ایشان گردید، امام علیه السلام در شأن او چنین فرمودند: سلیل،بیرون کشیده شده از هر آفت و نقص و پلیدی و ناپاکی است. در عصر غیبت صغری، او را به عنوان جده، (جدهی امام قائم علیه السلام میخواندند . حدیثه از زنان صالح روزگار و دارای فضائل نفسانی بود. این بانوی گرامی در تربیت فرزند بر حسب تعلیمات امام زمان علیه السلام خود با کمال مراقبت میکوشید و نشو و نمای امام یازدهم علیه السلام در مهد تربیت امام دهم، بر طبق آموزش و پرورش مکتب نبوت بود. این بانوی ارجمند به منزلهی ملکهی اسلام در مدینه میزیست و زنان بزرگ عرب و مشایخ علماء درباره او جمع میشدند و به وسیلهی او کسب فیض میکردند. وی در فن تربیت و تعلیم کودک، نهایت مهارت و مراقبت را داشت و از مدینه به سامراء در مسافرت حضرت عسکری علیه السلام ملازم رکاب بود و در سامراء از دنیا رفت. پیکر پاکش نیز در همان جا به خاک سپرده شد. تاریخ دقیق وفات این بانوی بزرگوار دردست نیست.
متن آیه
إِن تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا یُضَاعِفْهُ لَکُمْ وَیَغْفِرْ لَکُمْ وَاللَّهُ شَکُورٌ حَلِیمٌ
ترجمه
اگر به خداوند وام دهید وامى نیکو، آن را براى شما زیاد مىکند و شما را مىآمرزد و خداوند سپاسگزار بردبار است.
تفسیر
یا انفاق کنید و
ببخشید، یا لااقل قرض الحسنه بدهید. «انفقوا... تقرضوا»
وام دادن به خلق خدا،
وام دادن به خداست. «تقرضوا اللّه»
یکى از راههاى حفظ نفس از بخل، قرض الحسنه
است. «یوق شُحّ نفسه... تقرضوا اللّه»
وام گیرنده را تحقیر نکنید، زیرا طرف حساب
شما خداوند است و در واقع شما به خدا وام دادهاید. «تقرضوا اللّه»
قرضِ نیکو،
پاداش نیکو را به دنبال دارد. «قرضاً حسناً یضاعفه لکم»
وام دادن و حل مشکلات
مردم، سبب گذشت خداوند از گناهان است. «تقرضوا اللّه... یغفر لکم»
براى ایجاد
انگیزه در کارهاى خیر، پاداشها و برکات آن را بیان کنید. «یضاعفه لکم و یغفر
لکم»
خداوند، از کسانى که قرض الحسنه مىدهند، سپاسگزار است، پس افراد
قرضگیرنده نیز از قرضدهندگان تشکر کنند. «و اللّه شکور»
خداوند، حلیم است، پس
اگر به ما قرض الحسنه ندادند، ما نیز حلیم و بردبار باشیم. «شکور
حلیم»
شمسی
تشکیل مجمع تشخیص مصلحت نظام
به دستور امام خمینی(ره)(1366ش) - عقب نشینی نظامیان امریکا از خلیج فارس در جنگ
تحمیلی(1366ش) - روز خانواده - اعلام رسمی تیپ 27محمدرسول الله به فرماندهی حاج
احمد متوسلیان(1360)
قمری
مرگ هشام بن عبدالملک مروان(125ق)(صادرکننده دستور قتل امام باقر(ع) - در این روز منصور دوانیقی ملعون، دستور داد بنایی بسازند و سادات را در دیوار بگذارند