|
کلام شهید شهید سیداحمد قاسم زاده قائن | |
| خاطره استخاره کرد . بد آمد . گفت« امشب عملیات نمی کنیم.» بچه ها آماده بودند . چند وقت بود که آماده بودند . حالا او میگفت« نه» وقتی هم که می گفت « نه » کسی روی حرفش حرف نمی زد. فردا شب دوباره استخاره کرد.بد آمد. شب سوم، عراقی ها دیدند خبری نیست، گرفتند خوابیدند. خیل هاشان را با زیر پیراهن اسیر کردیم. شهید ردائی پور | |
|
کلام شهید | |
| خاطره احترام خاصی بهم می گذاشت.همیشه جلوم بلند میشد.یه بار که تازه از منطقه برگشته بود ، رفتم توی اتاق تا ببینمش،دیدم بر خلاف همیشه جلوم بلند نشد.مطمئن بودم که اتفاقی براش افتاده.چون سابقه نداشت که با ورود من از جاش بلند نشه وقتی کنارش نشستم بهم گفت:شرمنده که نتونستم جلوت بلند بشم،چهار پنج روزه که به دلیل کار زیاد پوتینم رو از پام در نیاوردم،واسه همین پوست پاهام پوسیده و زخم شده،نمی تونم روی پاهام بأیستم... خاطره ای از زندگی سردار شهید عباس کریمی | |
|
کلا م شهید | |
| خاطره صبح تا شب تمرین غواصی داشتیم . دویدن توی گل و لای ، شیرجه زدن شنا در آب سرد ، رفته بودیم جبهه یعنی ! شبها هم درس می خواندیم دانشجو ها درس دانشگاه و ما هم جزوه کنکور ، یک کتری چای درست می کردیم و می نشستیم به درس خواندن . نتیجه کنکور احمد وقتی آمد که شهید شده بود . رتبه دوم پزشکی . | |
|
کلام شهید | |
| خاطره گفت « امشب من این جا بخوابم ؟» گفتم « بخواب . ولی پتو نداریم.» یک برزنت گوشه ی سنگر بود. گفت « اون مال کیه ؟» گفتم « مال هیشکی .بردار بخواب.» همان را برداشت کشید رویش .دم در خوابید. صبح فردا، سر نماز ، بچه ها به ش می گفتند« حاج حسین شما جلو بایستید.» شهید خرازی | |
|
کلام شهید | |
| خاطره توی خط مقدم فاو بودیم بچه ها سر آر پی جی رو باز می کردند و داخلش سیر می ریختند شلیک که می کردیم بر اثر انفجار و گرما ، بوی تند سیر فضا رو می پوشاند بیچاره عراقی ها فکر می کردند ایران شیمیایی زده یه ترسی وجودشون رو می گرفت که بیا و ببین | |
|
کلام شهید | |
| خاطره قرار بود درجه سرلشگرى بگیره اونم از دست امام خامنه ای حفظه الله «گفتیم به سلامتى مبارکه بابا» خندید. تند و سریع گفت «خوش بحالم. امّا درجه گرفتن، فقط ارتقاى سازمانى نیست وقتى آقا درجه رو بذارن رو دوشم، حس مى کنم ازم راضیَن وقتى ایشون راضى باشن ، امام عصر علیه السلام هم راضین همین برام بسه خاطره ای از زندگی شهید صیاد شیرازی | |
|
کلام شهید | |
| خاطره برا سنگرش کولر نصب کرده بودند.دیدم اومده بیرون و توی سایه خوابیده.ازش پرسیدم: « مگه کولر مشکلی پیدا کرده؟ چرا توی سنگر نمی خوابید توی این گرما؟ » گفت: « مگه همه ی رزمنده ها کولر دارند که زیر باد خُنکش استراحت کنند؟ من هم یکی از آنها ... » | |
|
کلام شهید | |
| خاطره توی تفحص شهدا، دفترچه یادداشت یه شهید شانزده ساله رو پیدا کردیم.گناهان هر روزش رو توی اون یادداشت کرده بود.گناهان رو که می خوندم ، اینا بودن: • سجده نماز ظهر طولانی نبود • زیاد خندیدم • هنگام فوتبال شوت خوبی زدم که از خودم خوشم آمد | |
|
کلام شهید | |
| خاطره در سالهای اول زندگی,یک روز مشغول اتو کردن لباس هایش بودم.در همین حال از راه رسید و از من گله کرد و گفت: شما خانم خانه هستید و وظیفه ای در قبال کارهای شخصی من ندارید. شما همین که به بچه ها رسیدگی میکنید,کافی ست. تا آنجایی که به یاد دارم, حتی لباسهایش را خودش می شست و بعد از خشک شدن, اتو می زد و هیچ توقعی از بنده نداشت. سردار شهید علی صیاد شیرازی | |
|
کلام شهید | |
| خاطره چهل نفر می خواستندکه بروند پشت تپه ها ، نگذارند دشمن نیروها را دور بزند. گفته بودند ممکن است برگشتی نباشد. چهل و هفت نفر داوطلب شدند، با من چهل و هشت نفر. مانده بودیم توی اتوبوس منتظرکه نفربر بیاید. نیامد.زیاد صبرکردیم، خبری نشد . تلفن کردم به دکتر. خندید. خیلی خندید. گفت « کجایی تو؟ من فکرکردم رفتی بهشت . زود برگرد.» اتوبوس اشتباه رفته بود. عراق هم منطقه را زده بود، با همه ی نیروهایش. خاطره ای از زندگی شهید مصطفی چمران | |
|
کلام شهید | |
| خاطره اول که رفته بودیم گفتند کسی حق ورزش کردن نداره.یه روز یکی از بچه ها رفت ورزش کرد.مامور عراقی تا دید ، خودکار و کاغذ برداشت و اومد برا نوشتن اسم دوستمون. گفت : ما اسمک؟ اسمت چیه؟رفیقمون هم که شوخ بود ، برگشت گفت : گچ پژ ! باور نمی کنید،تا چند دقیقه اون مامور عراقی هر کاری کرد این اسم رو تلفظ کنه نتونست.آخرشم ول کرد گذاشت و رفت.ما هم همینطور می خندیدیم... | |
|
کلام شهید | |
| خاطره برادرم هردومان را خوب می شناخت. آمد به من گفت: «زندگی کردن با مهدی خیلی سخته ها، صفیه.» گفتم: «می دونم.» گفت: «مطمئنی پشیمان نمی شوی؟» با اطمینان کامل گفتم: «بله.» شاید فکر مهریه هم از همین جا توی ذهنم شکل گرفت که باید ساده باشد. آن قدر ساده که هیچ کس نتواند فکرش را بکند. مهدی هم به همین فکر می کرد. وقتی گفت: «یک جلد کلام الله و یک قبضه کلت» شادی در چشم های هردومان و در سکوتی که پیش آمد، موج زد. شهید مهدی باکری | |
|
کلام شهید | |
| خاطره فکش اذیتش می کرد. دکتر معاینه کرد و گفت «فردا بیا بیمارستان.» باید عکس می گرفت. عکسش که آماده د،رفتیم دکتر ببینه. وسط راه غیبش زد. توی راه روهای بیمارستان دنبالش می گشتیم. دکتر داشت می رفت.بالأخره پیداش کردم. یه نفر رو کول کرده بود داشت از پله ها می برد بالا. یه پیرمرد رو شهید مهدی باکری | |
|
کلام شهید | |
| خاطره از جبهه برگشته بود برای مرخصی. دیر وقت بود که رسید خانه.زمستان بود و هوا هم سرد.کلید در حیاط را داشت ولی در ورودی هال از پشت قفل بود. رفته بود توی زیرزمین و همان جا روی خاک ، توی سرما و بدون پتو خوابیده بود. نمی خواست کسی را بیدار کند. دانش آموز شهید مسعود دارابی | |
|
کلام شهید | |
| خاطره سال آخر دبیرستان بود.شب با مهمون غریبه اى اومد خونه.شام بهش داد و حسابى ازش پذیرایى کرد.مى گفت: از شهرستان اومده و توی تهران آشنایی نداره.فردا صبح اداره ى ثبت کار داره ، بعدش میره.دلش نمى آمد کسى گوشه ى خیابان بخوابه به بزرگی دلش غبطه خوردم... خاطره ای از زندگی سردار شهید حسن باقری | |
|
کلام شهید | |
| خاطره تازه اومده بود جبهه.یه رزمنده رو پیدا کرده بود و ازش می پرسید: وقتی توی تیررس دشمن قرار می گیری ، برا اینکه کشته نشی چی میگی؟ اون رزمنده هم فهمیده بود که این بنده تازه وارده شروع کرد به توضیح دادن:اولاْ باید وضو داشته باشی،بعد رو به قبله و طوری که کسی نفهمه باید بگی: اللهم الرزقنا ترکشنا ریزنا بدستنا یا پاینا و لا جای حساسنا برحمتک یا ارحم الراحمین بنده خدا با تمام وجود گوش میداد ،ولی وقتی به ترجمه ی جمله ی عربی دقت کرد ، گفت:اخوی غریب گیر آوردی؟ | |
|
کلام شهید | |
| خاطره سر به سرش می گذاشتیم. بچه اخه تو این کاره ای؟ اومدیم و توی عملیات نتونستی معبر رو باز کنی. اون وقت ما چکار کنیم؟ اون وقت حبیب که نمرده. خودمو میندازم رو موانع. شما از روی من رد میشین شب عملیات، همان توی آب درگیری شروع شده بود. فرصت نبود تخریبچی ها سیم خوار دارها را باز کنند. حبیب سر حرفش بود. | |
|
کلام شهید | |
| خاطره سرهنگ بود. سرهنگ زمان شاه خدمت کرده بود . اهل نماز و دعا نبود. مصطفی راکه می دید؛ سلام نظامی می داد. هر دو فرمانده بودند . مصطفی که دعا می خواند ، می آمد یک گوشه می نشست. روضه خواندنش را دوست داشت. چراغ ها که خاموش می شد، کسی کسی رانمی دید . قنوت گرفته بود . سرش را انداخته بود پایین، گریه می کرد. یادش رفته بود فرمانده است. بلند بلند گریه می کرد. می گفت « همه ی این ها را از مصطفی دارم.» شهید ردائی پور | |
|
کلام شهید | |
| خاطره برنامه های تلویزیون زمان شاه خیلی مبتذل بودن؛واسه همین پدربزرگش که روحانی بود؛اجازه نمی داد بچه ها و نوه هاش بشینن و اونا رو تماشا کنن.بعضی وقتها بچه ها برای دیدن تلویزیون اصرار می کردن،اما زهرا همیشه طرف پدر بزرگش بود و از این کارش دفاع می کرد. می گفت:«ما یه خونواده روحانی هستیم و وظیفه داریم مردم رو با دین آشنا کنیم.واسه همین باید اول خودمون بهش عمل کنیم تا همه از ما یاد بگیرن.» (شهیده سیده زهرا زکی پور) | |
کلام شهید
من راهی را که انتخاب کرده ام ان شاء الله راه همه انبیای
خداوند و راه همه معصومین می باشد. بهترین راه، راه خداوند است. شهید جعفرعلی چگینی
خاطره
توی خرمشهر محمد حسین و دوستش هر دو با هم مجروح شده بودند.
از
بیمارستان که مرخص شدند، برگشتند خط مقدم. فرمانده گفت باید به خانه هایتان
برگردید.
اشک توی چشمان حسین حلقه زده بود.
به فرمانده گفت من به شما ثابت
می کنم که می توانم به خط بروم و لیاقت آن را دارم.
شهید فهمیده
